Χρόνια τώρα κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν…
Κυβερνήσεις, αρμόδια υπουργεία και Περιφερειακές Αρχές αφήνουν στα χέρια των επιχειρηματιών και των «φιλάνθρωπων» την φροντίδα των ηλικιωμένων και των ανήμπορων.
Χρόνια τώρα, και πολύ περισσότερο ούτε καν από την έναρξη της πανδημίας δεν πήραν μέτρα για τις «επιχειρήσεις»-γηροκομεία, που δεν έχουν άδειες λειτουργίας, ή που φιλοξενούν μεγαλύτερο από τον προβλεπόμενο αριθμό γερόντων ή χαρακτηρίζονται ως «ακατάλληλες» Μονάδες, με παραβάσεις που βάζουν σε κίνδυνο την υγεία και την ασφάλεια όσων φιλοξενούν.
Ούτε καν από την έναρξη της πανδημίας δεν φρόντισαν να πραγματοποιηθούν μαζικοί και επαναλαμβανόμενοι εργαστηριακοί έλεγχοι για covid-19 σε όλους τους φιλοξενούμενους και τους εργαζόμενους στις Μονάδες Φροντίδας Ηλικιωμένων.
Ούτε καν από την έναρξη της πανδημίας δεν πήραν μέτρα ώστε να δημιουργηθούν χώροι, που να μπορούν να λειτουργήσουν ως Δομές Φροντίδας Ηλικιωμένων (πχ με επίταξη ξενοδοχείων) προκειμένου να μεταφερθούν ηλικιωμένοι και βαριά ανάπηροι, που φιλοξενούνται σε Μονάδες χωρίς άδεια λειτουργίας ή είναι υπεράριθμοι ή βρίσκονται σε «ακατάλληλες» Μονάδες.
Ούτε και τώρα που δίνουν εντολές να προχωρήσουν εντατικοί έλεγχοι ή όπως ο Περιφερειάρχης Αττικής, που «ζητά να κλείσουν εντός 20ημερου τα χωρίς άδεια γηροκομεία», δεν έχουν φροντίσει να δώσουν λύση για τη μεταφορά αυτών των ανθρώπων.
Αυτό το σκόπιμο «κενό», την ανυπαρξία δημόσιων δομών φροντίδας ηλικιωμένων εκμεταλλεύονται χρόνια τώρα αρκετοί ιδιοκτήτες ΜΦΗ, που εξακολουθούν να λειτουργούν χωρίς άδεια ή με σοβαρές παραβάσεις.
Αντί λοιπόν να δοθούν ουσιαστικές λύσεις, να νομοθετηθούν σοβαρές και εφαρμόσιμες κυρώσεις, αντί να προχωρήσουν στην ίδρυση σύγχρονων δημόσιων δομών φροντίδας ηλικιωμένων, αντί να αυστηροποιήσουν το πλαίσιο λειτουργίας των Μονάδων Φροντίδας Ηλικιωμένων, να απαιτήσουν αυξημένα μέτρα προστασίας των ηλικιωμένων που «φιλοξενούν» σε αυτά και να προχωρήσουν σε όλες τις αναγκαίες προσλήψεις προσωπικού, αντί να λάβουν όλα τα απαραίτητα μέτρα επιτήρησης και ελέγχου των χώρων αυτών, αντί να συντάξουν σχέδιο για την ιατρική κάλυψη όλων αυτών των ιδρυμάτων και δομών για την μόνιμη, πλήρη και σταθερή αντιμετώπιση των αναγκών στους χώρους αυτούς, αντί να σταματήσουν την απαξίωση των Διευθύνσεων Υγείας των Περιφερειών και να τις εντάξουν στον κεντρικό σχεδιασμό αντιμετώπισης της πανδημίας, προσπαθούσαν να καθησυχάζουν τους πάντες, ότι όλα βαίνουν καλώς, ότι οι ΜΦΗ βρίσκονται στο επίκεντρο των πολιτικών της Διοίκησης της Περιφέρειας Αττικής (απάντηση στο Σύλλογο Εργαζομένων της Περιφέρειας Αττικής 4/04/2020).
Αυτά την ίδια ώρα που μαζί με καλέσματα για να προσφέρουν υπηρεσίες στις ΜΦΗ εθελοντές!!! (δελτίο τύπου Πατούλη 1-4-2020), με δελτία τύπου επικοινωνιακού χαρακτήρα, βάζανε για μήνες στα συρτάρια Αντιπεριφερειαρχών εισηγήσεις για πρόστιμα και δεν λέγανε κουβέντα για τις ΜΦΗ, που θα έπρεπε να έχουν κλείσει, μη τυχόν και τις δυσφημίσουν, κουβέντα για το που θα μεταφερθούν οι ηλικιωμένοι, που φιλοξενούσαν, καμιά οδηγία και λύση για τα συγκεκριμένα.
Κυβέρνηση, αρμόδια υπουργεία και Περιφερειακές Αρχές έκαναν πλάτες στους επιχειρηματίες του χώρου…, αντιμετώπισαν και αυτό το ζήτημα στη λογική της «ατομικής ευθύνης».
Μόνο εξαγγελίες για ελέγχους και αύξηση των προστίμων, τα οποία βέβαια είναι προς διερεύνηση αν εν τέλει υπογράφονται από τις Περιφερειακές Αρχές, κι αν πληρώνονται…
Ας απαντήσουν Περιφερειάρχες και Υπουργείο Εργασίας:
• Πόσες Μονάδες Φροντίδας Ηλικιωμένων (ΜΦΗ) λειτουργούν χωρίς να διαθέτουν άδεια λειτουργίας;
• Πόσες αδειοδοτημένες Μονάδες Φροντίδας Ηλικιωμένων έχουν υπεράριθμους ηλικιωμένους ή πόσες έχουν δεκάδες παρατηρήσεις και έχουν χαρακτηριστεί ως ακατάλληλες;
• Πόσες ΜΦΗ έχουν κλείσει με αποφάσεις τους; Σε πόσες έχουν επιβληθεί πρόστιμα και πόσες έχουν συμμορφωθεί σύμφωνα με τις παρατηρήσεις των ελεγκτικών υπαλλήλων;
Η φροντίδα των γερόντων και των ευάλωτων ομάδων δεν μπορεί να αφήνεται στα χέρια των επιχειρηματιών και των «φιλάνθρωπων», να αποτελεί πεδίο για επενδύσεις και μπίζνες κερδοφορίας, να αντιμετωπίζεται ως ατομικό πρόβλημα.
Απαιτούμε η φροντίδα των γερόντων και των ευάλωτων ομάδων να αποτελεί κοινωνική – κρατική υποχρέωση, να αναπτυχθεί το δημόσιο σύστημα υγείας – πρόνοιας, ώστε να υπηρετεί τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες.
Αυτό που χρειάζεται τώρα είναι :
• Να αναλάβει το κράτος την ευθύνη της λειτουργίας των δομών του ιδιωτικού τομέα, με ότι αυτό συνεπάγεται, και να ενταχθεί στον κρατικό σχεδιασμό και έλεγχο για την αντιμετώπιση της πανδημίας.
• Να επιταχθούν ξενοδοχεία και να λειτουργήσουν ως Δομές Φιλοξενίας, προκειμένου να μεταφερθούν και να φιλοξενηθούν βαριά ανάπηροι και ηλικιωμένοι που αυτή τη στιγμή είτε είναι σε δομές που πρέπει να κλείσουν, είτε είναι σε «ακατάλληλα» ιδρύματα, είτε είναι μόνοι τους στα σπίτια τους και αδυνατούν να αυτοεξυπηρετηθούν ή οι οικογένειές τους αδυνατούν να τους στηρίξουν.
• Να στελεχωθούν όλα τα ιδρύματα και οι δομές με μόνιμο προσωπικό όλων των απαραίτητων ειδικοτήτων, για να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν την πανδημία με όρους ασφάλειας και αξιοπρέπειας για τους περιθαλπόμενους και τους εργαζόμενους.
• Να χορηγηθούν όλα τα απαραίτητα υλικά (στολές, μάσκες αυτοπροστασίας, αντισηπτικά, απολυμαντικά κ.ά.) που χρειάζονται σ’ αυτές τις συνθήκες.
• Να υπάρχει συνεχής και αυστηρή επιτήρηση και έλεγχος όλων των δομών από τις αρμόδιες υπηρεσίες, με όλα τα απαραίτητα μέσα προστασίας στους εργαζόμενους.
• Να γίνουν προσλήψεις μόνιμου προσωπικού στις Περιφέρειες σε ειδικότητες κοινωνικών λειτουργών, ψυχολόγων, Εποπτών Δημόσιας Υγείας κλπ (υπάρχουν Περιφερειακές Ενότητες με 1 ή και κανένα κοινωνικό λειτουργό).
