Σε μια δίκαιη πολιτεία το νομοθετικό πλαίσιο θα πρέπει εκτός των άλλων να θωρακίζει στοιχειώδη δικαιώματα των πλέον ευάλωτων πολιτών. Με αυτό το σκεπτικό ο νομοθέτης έδινε μέχρι σήμερα τη δυνατότητα στους μαθητές των εσπερινών λυκείων που ολοκλήρωναν τρία πλήρη σχολικά έτη να εισάγονται με ένα μικρό ποσοστό πολύ μικρότερο από το απαιτούμενο, στην ανώτατη εκπαίδευση.
Η κοινωνικά δίκαιη αυτή πρόβλεψη ανατρέπεται σήμερα με το άρθρο 2, παρ. 2 του Σχεδίου Νόμου του Υπουργείου Παιδείας με τίτλο: «Εισαγωγή στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, προστασία της Ακαδημαϊκής Ελευθερίας, αναβάθμιση του Ακαδημαϊκού Περιβάλλοντος και άλλες διατάξεις». Σύμφωνα με αυτό, η ελάχιστη βάση εισαγωγής (ΕΒΕ) στην τριτοβάθμια εκπαίδευση είναι κοινή για τους μαθητές των εσπερινών λυκείων και αυτούς των ημερησίων λυκείων. Αυτό πρακτικά σημαίνει την ακύρωση της δυνατότητας πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση για τους μαθητές των εσπερινών λυκείων, καθώς δεν έχουν τη δυνατότητα να συναγωνιστούν αυτούς των ημερήσιων σχολείων που δεν εργάζονται, φοιτούν υπό καλύτερες συνθήκες τα πρωινά, έχουν σαφώς περισσότερες ώρες μελέτης και διαθέτουν τη δυνατότητα φοίτησης σε φροντιστήρια για να καλύψουν τα όποια κενά τους.
Οι μαθητές που φοιτούν στα εσπερινά λύκεια είναι μια ιδιαίτερη κοινωνική ομάδα. Είναι μέλη ως επί το πλείστον φτωχών οικογενειών που έχουν υποχρεωθεί να εγκαταλείψουν την πρωινή εκπαίδευση για να εργαστούν, συχνά σε συνθήκες άγριας εκμετάλλευσης. Είναι ενήλικες που μέσα από το νυχτερινό σχολείο αναζητούν μια δεύτερη ευκαιρία στη ζωή. Όλοι αυτοί βλέπουν με τη διάταξη αυτή τα όνειρά τους για ένα διαφορετικό μέλλον να γκρεμίζονται.
Ζητάμε την άμεση απόσυρση της συγκεκριμένης διάταξης που στερεί από μια ιδιαίτερα ευαίσθητη ομάδα κυρίως νέων ανθρώπων τη δυνατότητα της κοινωνικής, ακαδημαϊκής και επαγγελματικής κινητικότητας. Τυχόν εφαρμογή της θα αποτελέσει μια ακόμη απόφαση του Υπουργείου Παιδείας, μετά την ισοτίμηση των τίτλων των Κολλεγίων με τα κρατικά πανεπιστήμια και μετά τις ανακοινώσεις για δραστικό περιορισμό εισακτέων στην ανώτατη εκπαίδευση, που τροφοδοτεί ακόμη περισσότερο τις κοινωνικές και τις εκπαιδευτικές ανισότητες.
Η ΔΙΟΙΚΗΣΗ
