8 του Μάρτη :Τιμούμε τον αγώνα των εργατριών της Νέα Υόρκης που πριν 164 χρόνια αγωνίστηκαν, δίνοντας μέχρι και το αίμα τους, διεκδικώντας καλύτερους όρους δουλειάς και ισοτιμία στην αμοιβή.
8 του Μάρτη :Τιμούμε χιλιάδες ανώνυμες και επώνυμες εργάτριες, που ως τμήμα της εργατικής τάξης,έδωσαν σπουδαίους αγώνες, ενίσχυσαν και ανέδειξαν αιτήματα όπως, το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι, ανέδειξαν το ρόλο της γυναίκας μέσα στην κοινωνία, αποκάλυψαν τους επιπλέον περιορισμούς που θέτει το καπιταλιστικό σύστημα στη χειραφέτησή τους.
8 του Μάρτη: η φετινή 8 Μάρτη είναι αφιερωμένη στις γυναίκες της πρώτης γραμμής που σηκώνουν τα βάρη της πανδημίας. Τον τελευταίο χρόνο, οι γυναίκες χρειάστηκε να αντιμετωπίσουν ιδιαίτερες οικονομικές και υγειονομικές συνθήκες λόγο της πανδημίας, να φροντίσουν μια έγκλειστη οικογένεια επί μήνες, να εγκλωβιστούν για πολύ περισσότερο χρόνο σε ένα σπίτι με τους κακοποιητές τους. Επιπλέον, τα επαγγέλματα που βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή αντιμετώπισης της πανδημίας είναι αυτά που στην μεγάλη πλειονότητα τους αποτελούνται από γυναίκες. Νοσηλεύτριες, υγειονομικοί, καθαρίστριες, δασκάλες και καθηγήτριες, εργάτριες , ταμίες και οι εργαζόμενες στον επισιτισμό είναι εκείνες που στηρίζουν ολόκληρη την έγκλειστη κοινωνία.
Την ίδια στιγμή οι πρόσφατες καταγγελίες στην Ελλάδα που ξεκίνησαν από την Σοφία Μπεκατώρου έφεραν στην επιφάνεια και την λαίλαπα της βίας που καταγγέλλουν οι γυναικείες συλλογικότητες τα τελευταία χρόνια. Έρευνες που ήρθαν στην δημοσιότητα αποδεικνύουν ότι το ποσοστό των κακοποιήσεων, των παρενοχλήσεων και των σεξιστικών συμπεριφορών εν γένει στους χώρους εργασίας αγγίζει το 80%. Στον ιδιωτικό τομέα η συχνότερη αντιμετώπιση είναι η τιμωρία του θύματος με απόλυση, δυσμενή μετάθεση και αποκλεισμό από την επαγγελματική εξέλιξη.
Το Εργατικό Κέντρο Πέλλας καλεί τις εργαζόμενες γυναίκες, να πλαισιώσουν τα σωματεία και από κοινού να παλέψουμε για όλα όσα βάζουν εμπόδια στη ζωή μας και την ικανοποίηση των αναγκών μας. Τη λύση των προβλημάτων μας, της φτώχειας, της ανεργίας, της εργασιακής ανασφάλειας, της προστασίας της υγείας μας την κρατάμε στα ίδια μας τα χέρια. Οι νίκες των κινημάτων μας απέναντι στις πολιτικές που κυνικά μετατρέπουν την καραντίνα σε ευκαιρία για να ψηφιστούν νόμοι που βαθαίνουν την εργασιακή απορρύθμιση, ιδιωτικοποιούν και περικόπτουν κι άλλο τις δαπάνες στο κοινωνικό κράτος, αυξάνουν την καταστολή, είναι νίκες για όλη την κοινωνία.
MΑΖΙ ΜΕ ΤΑ ΣΥΝΔΙΚΑΤΑ , ΜΕ ΑΓΩΝΑ , ΣΠΑΜΕ ΤΙΣ ΑΛΥΣΙΔΕΣ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ, ΤΗΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗΣ, ΤΗΣ ΑΝΙΣΟΤΙΜΙΑΣ
