Τον Δημήτρη Γιαννουλίδη τον γνωρίσαμε τόσο στο ερασιτεχνικό όσο και στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο καθώς και ως προπονητή με καριέρα σε ομάδες, όπως τον Εδεσσαϊκό (Β’, Γ’ και Δ’ Εθνική), Ιωνικό (Α’ Εθνική), ΠΑΟΚ (Α’ Εθνική), Καβάλα (Γ’ Εθνική), Εθνικό Πειραιώς (Β’ Εθνική), Νίκη Βόλου (Γ’ Εθνική), Καστοριά. Με αυτήν την αξιόλογη πορεία στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο και στον σωματειακό αθλητισμό καθώς και με την έντονη δραστηριοποίησή του στα κοινά, υποψήφιος με τον Βασίλη Λεβέντη, υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος με τον συνδυασμό Νέα Αρχή για την Θεσσαλονίκη με επικεφαλής τον Ιωάννη Νασιούλα. Ο Δημήτρης πρωταγωνιστεί ταυτόχρονα στους λαϊκούς αγώνες για την υπεράσπιση της ελληνικότητας και της μοναδικότητας της Μακεδονίας και συμμετέχει ενεργά στον δημόσιο διάλογο για την προοπτική των νέων στην Ελλάδα της κρίσης αλλά και της πανδημίας. Είχαμε την ευκαιρία να συνομιλήσουμε με όλα τα μέτρα προστασίας και σύμφωνα με το ιατρικό πρωτόκολλο τον Μάρτιο εδώ στην Έδεσσα και να αναλύσουμε διάφορες πτυχές από τη ζωή του.
Ο Δημήτρης Γιαννουλίδης γεννήθηκε στις 21 Μαΐου του 1980 στην Παναγίτσα, διαμένει στη Θεσσαλονίκη τα τελευταία χρόνια. Ένα ξεχωριστά πολύτιμο βραβείο πήρε με το σπαθί του ο Δημήτρης Γιαννουλίδης για την 3η θέση ανάμεσα σε πεντακόσιους συμμετέχοντες στον 8ο Παγκόσμιο Ποιητικό Διαγωνισμό της Αμφικτυονίας Ελληνισμού με θέμα «Ο κόσμος μας στη θεωρία του χρόνου (παρελθόν, παρόν, μέλλον)». Το βραβείο απονεμήθηκε από τον Πρόεδρο της Αμφικτυονίας Ελληνισμού κ. Δημήτρη Μπουκόνη. Το ποίημα συμπεριλήφθηκε στην ποιητική ανθολογία και στάλθηκε στον Απόδημο Ελληνισμό, σε βιβλιοθήκες της Ελλάδος αλλά και του εξωτερικού.
Μια ακόμη επιτυχία του Δημήτρη ήταν με τη συγγραφή του ποίηματός του για τον ΕΥΞΕΙΝΟ ΚΑΒΑΛΑΡΗ, (όπου παραδόθηκε μάλιστα στον ΙΒΑΝ ΣΑΒΒΙΔΗ), που υπερασπίζεται τα 353.000 θύματα της γενοκτονίας για το ιδιαζόντως ειδεχθές έγκλημα των νεότουρκων που ξερίζωσε μετά από 30 αιώνες Ελλάδα από τον Πόντο, το οποίο όπως σημειώνει ο κ. Γιαννουλίδης «μας καλεί σε άγρυπνη ματιά να αποτρέψουμε τα όποια εγκλήματα προσμένουν κατά του Ελληνισμού στο παρόν και στο μέλλον και να δικαιώσουμε τα θύματα που περιμένουν σιωπηλά να στεφανώσουμε την τόσο άδικη απουσία τους».
Το φεστιβάλ πραγματοποιήθηκε στις 1-3 Μαΐου του 2019 στις κριμαϊκές πόλεις Σεβαστούπολη και Γιάλτα, καθώς και στο αρχαιολογικό χώρο της αρχαίας ελληνικής αποικίας – Χερσόνησος η Ταυρική (5ο αιώνα π.Χ.).
Πως ήταν η σταδιοδρομία σου στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο και πιο το μήνυμα του αθλητισμού γενικότερα μέσα από αυτήν την εμπειρία που αποκόμισες;
-Το ποδόσφαιρο είναι το δημοφιλέστερο και το πιο συναρπαστικό άθλημα. Συγκεντρώνει το μαζικότερο ενδιαφέρον του κοινού παγκοσμίως. Στην Ελλάδα το ποδόσφαιρο έχει την πρωτοκαθεδρία. Πολλοί λόγοι όμως, από τις υποδομές μέχρι την προβολή και την ποιοτική αναβάθμιση του ανθρώπινου δυναμικού που εργάζονται στο ποδόσφαιρο, δεν αναπτύχθηκαν με τη σοβαρότητα και τη βαρύτητα που αναπτύχθηκαν στις προηγμένα σοβαρά χώρες, δηλαδή με την σωστή ανάδειξη σε παίκτες, προπονητές και διοικητικούς παράγοντες και επίσης, το δημοσιογραφικό μιντιακό σύστημα που λειτούργησε λίγο η πολύ στο ίδιο μήκος κύματος, δεν μπόρεσε να του δώσει την υπεραξία που αξίζει και την θέση που έχει στις καρδιές των Ελλήνων φιλάθλων. Έκανα μια μεγάλη θητεία 20 χρόνων με σημαντικές εμπειρίες και οφέλη στον χώρο του ποδοσφαίρου συνεργαζόμενος με πολύ σημαντικούς ποδοσφαιριστές, προπονητές και ανθρώπους του αθλητικού χώρου. Έπαιξα σε υψηλού επιπέδου ομάδες και προσπάθησα να κάνω το καλύτερο δυνατό μέσα από την ποδοσφαιρική μου σταδιοδρομία και ανάδειξη, με πολλή δουλειά, μεγάλη προσπάθεια και αμείωτη διάθεση για εξέλιξη. Το μήνυμα που πρεσβεύει ο αθλητισμός : Κατά πρώτον, είναι η συμμετοχή και η αθλητική κουλτούρα που προσφέρει στο άτομο, κατά δεύτερον είναι ο προσωπικός αγώνας και η πνευματοσωματική βελτίωση που ευνοεί η ενασχόληση με τον αθλητισμό και το καταληκτικό μήνυμα που δίνει ο αθλητισμός είναι ο ευγενής ανταγωνισμός, αυτό που λέμε άμιλλα, γιατί μέσα σε ένα άθλημα όλοι μετέχουν με τους ίδιους κανόνες και αντιμετωπίζονται με τους ίδιους νόμους και κανόνες. Αυτή η δημοκρατική μεταχείριση του αθλητισμού διδάσκει ως παράδειγμα αυτούσιο το πώς να διέπεται η ίδια η κοινωνία-πολιτεία. Η περιπέτεια σου στα γράμματα και τις τέχνες πότε ξεκινά; – Η περιπέτεια με τα γράμματα είναι συνεχής και δια βίου. Η μελέτη της αρχαίας γραμματείας και της κλασικής λογοτεχνίας που αρδεύουν και θα αρδεύουν την πολιτική και πολιτισμική εξέλιξη του ανθρώπου εις το διηνεκές, είχαν τον χαρακτήρα για μένα μιας ζωτικής σχέσης με την τεράστια παράδοση της ελληνικής γλώσσας, που για εμένα ήταν το τεράστιο κοίτασμα που αναβλύζει σοφία και γνώση. Μαζί με τα πολιτικά και ηθικά ζητήματα, μου πρόσφεραν μια πολύπλευρη και διαυγής σχέση με τα γράμματα από νεαρή ηλικία. Η τυπική μου εναρκτήρια ενασχόληση με το συγγραφικό και αρθρογραφικό πεδίο ξεκίνησε λίγο πριν το τέλος της ποδοσφαιρικής μου καριέρας, τα τελευταία 5 χρόνια.
Πριν λίγες μέρες γιορτάσαμε τα 200 χρόνια από το έπος της επανάστασης του 1821. Διάβασα προσεκτικά το ποίημα “Ελευθερία”. Πόσο “ελεύθερος” αισθάνεσαι αυτόν τον χρόνο της πανδημίας και ποιο το μήνυμα σου στους συμπολίτες μας;
-Τα 200 χρόνια του έπους της επανάστασης είναι μια ανεπανάληπτη ευεργεσία νίκης και αυτοπραγμάτωση της ελευθερίας μας, σπάζοντας τα δεσμά και τους χαλκάδες μιας ζοφερής, οθωμανικής σκλαβιάς. Το γένος των Ελλήνων υπερέβη την μαύρη σκλαβιά των 400 χρόνων, έχοντας αντιμέτωπο την παράλογη διάταξη της λογικής και των άνισων αριθμών που έπρεπε να αντιμετωπίσει, δηλαδή οι λίγοι, οι άτακτοι και οι άοπλοι να νικήσουν τους πολλούς, τους τακτικούς και τους πάνοπλους, με τον φόρο αίματος αυτής της ολικής αποτίναξης του ζυγού να αποτιμάται στις 800.000 ψυχές των Ελλήνων που θυσιάστηκαν για την ελευθερία μας. Όπως λέει και ο Μακρυγιάννης “πάντα ήμασταν λίγοι και πέφτανε όλα τα τέρατα και τα θηρία για να μας φάνε…έτρωγαν… αλλά έμενε πάντα λίγη μαγιά”. Και αυτή η μαγιά έδωσε τον ανθό της επανάστασης, της εθνεγερσίας και της απελευθέρωσης. Σήμερα είμαστε ελεύθεροι στο βαθμό που το αντιλαμβανόμαστε κι αν το αντιλαμβανόμαστε το πόσο καταπατούνται και βιάζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα και η ελευθερία αυτούσια. Η πανδημία είναι ένα σύνθετο θέμα που οι απαντήσεις της βρίσκονται στις ερωτήσεις ουσίας και βάσης που πρέπει να θέσουμε για το ζήτημα. Από πού προήλθε ο ιός , κατασκευάστηκε, από ποιους και γιατί; Τα παραπάνω θεμελιώδη ερωτήματα, όπως επίσης και το τι ονομάζουμε πανδημία, ποιας τάξης και επικινδυνότητας είναι ο ιός και αν νομιμοποιείται να λέγεται πανδημία, πρέπει να απαντηθούν, ώστε να δικαιολογείται η όχι μια οριζόντια τυφλή καραντίνα ή όποιες άλλες αποτελεσματικές μορφές αντιμετώπισης και εκδοχές ενός τέτοιου ζητήματος. Όμως η πρωτοβάθμια υγεία, η επιδημιολογική επιτήρηση και η προστασία των ευπαθών ομάδων που είναι στην απόλυτη πρώτη γραμμή, δεν προσέχθηκαν με θρησκευτική ευλάβεια όπως θα έπρεπε. Η ελευθερία σήμερα έχει κλονιστεί στο όνομα του ιού με ένα είδος βιοεξουσίας, μια ιατρικοποίηση της ύπαρξης και με την ανατροπή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Στο μέλλον αυτές οι παράμετροι, θα είναι το κρίσιμο διακύβευμα, που από τώρα πρέπει να δώσουμε μάχες, για να μην οδηγηθούμε σε μια πατερναλιστική δημοκρατία δυτικού τύπου.
Η περιπέτεια σου στα γράμματα και τις τέχνες πότε ξεκινά;
– Η περιπέτεια με τα γράμματα είναι συνεχής και δια βίου. Η μελέτη της αρχαίας γραμματείας και της κλασικής λογοτεχνίας που αρδεύουν και θα αρδεύουν την πολιτική και πολιτισμική εξέλιξη του ανθρώπου εις το διηνεκές, είχαν τον χαρακτήρα για μένα μιας ζωτικής σχέσης με την τεράστια παράδοση της ελληνικής γλώσσας, που για εμένα ήταν το τεράστιο κοίτασμα που αναβλύζει σοφία και γνώση. Μαζί με τα πολιτικά και ηθικά ζητήματα, μου πρόσφεραν μια πολύπλευρη και διαυγής σχέση με τα γράμματα από νεαρή ηλικία. Η τυπική μου εναρκτήρια ενασχόληση με το συγγραφικό και αρθρογραφικό πεδίο ξεκίνησε λίγο πριν το τέλος της ποδοσφαιρικής μου καριέρας, τα τελευταία 5 χρόνια.
Επιδιώκεις το έργο σου να έχει κάποιο κοινωνικό αντίκρισμα;
– Το ειδικό βάρος του κάθε έργου το αποτιμούν οι δραγάτες του χρόνου. Η διάρκειά του, η δυναμική του, το αν θα κληροδοτηθεί η παρουσία του στο μέλλον, είναι άγνωστο. Η γλώσσα, που είναι το μέγα υποθηκοφυλακείο, κρατά ζωντανά τα μνημεία του λόγου. Το κοινωνικό μου μήνυμα είναι η ευαισθητοποίηση και η πρώτης γραμμής λογοτεχνική δύναμη που εύχομαι να δίνει το έργο μου, το οποίο δεν ξεχνάει το χθες και οφείλει στο αύριο, γιατί είμαστε κληρονόμοι ενός αμύθητου πολιτισμού και κοινωνοί αυτής της σκυτάλης τούτης της υπερουσίας αποστολής.
