Ο Βουλευτής Πέλλας της Νέας Δημοκρατίας Λάκης Βασιλειάδης τοποθετήθηκε στην ολομέλεια της Βουλής, στη συζήτηση για το Σχέδιο Νόμου του Υπουργείου Δικαιοσύνης με θέμα «Μεταρρυθμίσεις αναφορικά με τις σχέσεις γονέων και τέκνων και άλλα ζητήματα οικογενειακού δικαίου».
Ο Λάκης Βασιλειάδης χαρακτήρισε πολύ σημαντικό το Σχέδιο Νόμου, ενώ στάθηκε στην ανάγκη επικαιροποίησης του νομοθετικού πλαισίου που διέπει το λεπτό κοινωνικό ζήτημα των σχέσεων γονέων-τέκνων μετά τη λύση του γάμου, καθώς οι σημερινές διατάξεις ισχύουν εδώ και σχεδόν 4 δεκαετίες.
Επιπλέον αναφέρθηκε και στη στάση σύσσωμης της αντιπολίτευσης η οποία επέλεξε να μη συμμετέχει με παραγωγικό τρόπο στο διάλογο, αλλά αντίθετα να καταφύγει σε συνθηματικού τύπου κριτική και πολλές φορές στρέβλωση της πραγματικότητας και καλλιέργεια κλίματος διχασμού ακόμα και στην ίδια την κοινωνία.
Το βίντεο της ομιλίας είναι διαθέσιμο στο σύνδεσμο https://youtu.be/FScBVI3n5Cs
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ομιλίας:
«Ευχαριστώ κ. Πρόεδρε,
Σήμερα είναι μια ιδιαίτερη στιγμή για την τρέχουσα Κοινοβουλευτική Περίοδο.
Έχουμε μπροστά μας ένα Σχέδιο Νόμου που άπτεται ενός σημαντικού κοινωνικού ζητήματος. Η πρωτοφανής συμμετοχή πολιτών στη διαδικασία της διαβούλευσης (με περίπου 15.000 σχόλια σε διάστημα 1,5 έτους), δείχνει ακριβώς την αγωνία της κοινωνίας για την έκβαση της σημερινής νομοθετικής διαδικασίας. Επιτρέψτε μου όμως να ξεκινήσω την τοποθέτησή μου με μία παρατήρηση:
Οι κοινωνίες εξελίσσονται και ο Νόμος ακολουθεί την εξέλιξη αυτή. Είναι στην ίδια τη φύση της νομοθετικής διαδικασίας να ακολουθεί ένα κοινωνικό φαινόμενο και όχι να προηγείται αυτού. Τι έχουμε μπροστά μας λοιπόν; Έχουμε το κοινωνικό φαινόμενο της λύσης ενός γάμου, και τις αλλαγές που φέρνει στις σχέσεις των τέκνων με τους -διαζευγμένους πλέον- γονείς.
Η παρατήρησή μου είναι κ. Πρόεδρε ότι το νομικό πλαίσιο που διέπει το κοινωνικό αυτό φαινόμενο βασίζεται σε έναν Νόμο του 1983, τον 1329, ενώ όλες και όλοι θα συμφωνήσουμε ότι η Ελληνική κοινωνία, η Ελληνική οικογένεια, οι ρόλοι των γονέων, οι σχέσεις με τα παιδιά, τα πρότυπα, έχουν εξελιχθεί σημαντικά τα τελευταία 40 σχεδόν χρόνια, και με ολοένα γρηγορότερους ρυθμούς -θα πρόσθετα. Άρα, νομίζω ότι η πρώτη παραδοχή που θα πρέπει να κάνουμε είναι ότι, την αναμφίβολη αυτή εξέλιξη οφείλει να ακολουθήσει και η αντίστοιχη νομοθετική πρωτοβουλία.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η άποψή μου είναι ότι το υπό συζήτηση Σχέδιο Νόμου καλύπτει επαρκώς και αποτελεσματικά την ανάγκη αυτή. Πρόκειται για μια ιδιαίτερα προοδευτική μεταρρύθμιση, η οποία έχει ως βασικό οδηγό το αληθές και πραγματικό συμφέρον του παιδιού στις σχέσεις του με τους γονείς του.
Η Κυβέρνηση και το Υπουργείο Δικαιοσύνης εισάγουν 5 καινοτομίες στο δικαιικό μας σύστημα:
- το Σχέδιο Νόμου εδράζεται στην αρχή της μη διάκρισης μεταξύ των γονέων, καθώς καθιερώνεται η από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας και από τους δύο γονείς μετά το διαζύγιο,
- Προάγονται, εναλλακτικές μέθοδοι επίλυσης των οικογενειακών διαφορών, όπως η διαμεσολάβηση,
- Θεσπίζεται τεκμήριο ενός τρίτου τουλάχιστον για την επικοινωνία του παιδιού με τον κάθε γονέα,
- Καθιερώνονται αντικειμενικά κριτήρια κακής άσκησης της γονικής μέριμνας, τα οποία λαμβάνονται υποχρεωτικά υπόψη από το δικαστήριο, όπως η μη καταβολή της διατροφής ή η διάρρηξη των σχέσεων του παιδιού με τον άλλον γονέα, και τέλος,
- προβλέπεται η θέσπιση ειδικών προγραμμάτων επιμόρφωσης στην Εθνική Σχολή Δικαστών, από εξειδικευμένους επιστήμονες, Κοινωνικούς και Δικαστικούς Λειτουργούς.
Έρχομαι τώρα στις συνεδριάσεις της αρμόδιας Επιτροπής.
Αρχικά κ. Πρόεδρε θα ήθελα να χαιρετήσω την απόφαση του Προεδρείου να συμπεριληφθεί στη διαδικασία και η Ειδική Μόνιμη Επιτροπή Ισότητας, Νεολαίας και Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Η απόφαση αυτή είχε και πρακτικό αποτέλεσμα, καθώς επέτρεψε τη συμμετοχή περισσότερων φορέων και συναδέλφων -ημών συμπεριλαμβανομένων-, αλλά και συμβολικό χαρακτήρα, καθώς καθίσταται σαφές από τη Βουλή των Ελλήνων ότι το ζήτημα του Σχεδίου Νόμου είναι ζήτημα και Ισότητας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Ωστόσο, τόσο στις εργασίες της Επιτροπής όσο και στο γενικότερα δημόσιο διάλογο η στάση της αντιπολίτευσης -και λυπάμαι που το λέω αυτό- θεωρώ ότι δεν ανταπεξήλθε στην περίσταση. Και αναφέρομαι δυστυχώς σε όλα τα κόμματα, με προεξέχον βέβαια το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Τι είδαμε τις προηγούμενες ημέρες και βλέπουμε και σήμερα εδώ σε αυτή την αίθουσα; Μια στοχευμένη προσπάθεια στρέβλωσης της πραγματικότητας και καλλιέργειας κλίματος διχασμού ακόμα και στην ίδια την κοινωνία. Η ίδια, γνωστή τακτικής σας: , να χωριζόμαστε σε στρατόπεδα, ακόμα και για τόσο σημαντικά ζητήματα όπως το οικογενειακό περιβάλλον των παιδιών. Να χωριζόμαστε μονίμως, πότε σε μνημονιακούς και αντιμνημονιακούς και πότε σε μαμάδες και μπαμπάδες. Και παρά τη στάση σας αυτή, να επιχειρείτε να κατηγορήσετε την Κυβέρνηση ότι ο Σχέδιο Νόμου είτε γονεοκεντρικό. Ε λοιπόν δεν είναι, και αυτό είναι το πρόβλημά σας καθώς φαίνεται.
Μιλήσατε από την πρώτη στιγμή για «υποχρεωτική συνεπιμέλεια» ενώ κάτι τέτοιο δεν προκύπτει πουθενά στο Σχέδιο Νόμου. Αναφέρατε ότι το νέο πλαίσιο ευνοεί κακοποιητικούς γονείς. Επίσης κάτι τέτοιο δεν προκύπτει πουθενά. Του εναντίον, θεσπίζονται κριτήρια κακής άσκησης της γονικής μέριμνας, που ενισχύουν τη δυνατότητα του δικαστή να δώσει την επιμέλεια μόνον στον ένα γονέα, στερώντας από τον κακοποιητικό γονέα την επικοινωνία με το παιδί. Αγνοείτε σκόπιμα τα πορίσματα των επιστημόνων που εν συνόλω συμφωνούν, για τις ευεργετικές για την ψυχική υγεία και την ανάπτυξη του παιδιού επιπτώσεις, της από κοινού γονικής μέριμνας και του ίσου χρόνου των γονέων με το παιδί.
Το ζήτημα είναι ιδιαιτέρως σοβαρό και πραγματικά λυπάμαι που χάθηκε η ευκαιρία, να έχουμε γόνιμο διάλογο για ένα κοινωνικό ζήτημα που προσφέρεται για ευρείες συναινέσεις. Τα κόμματα της Αντιπολίτευσης δυστυχώς απέδειξαν ότι δεν θέλουν να συμμετέχουν στις γενναίες μεταρρυθμίσεις που προωθεί η Κυβέρνηση και αγκαλιάζει η Κοινωνία. Η μεγαλύτερη απόδειξη είναι ότι παρά τη δριμεία κριτική σας, δεν προσήλθατε με συγκεκριμένες προτάσεις επί των άρθρων όπως έκαναν αρκετοί φορείς. Και μάλιστα πολλές από αυτές ενσωματώθηκαν από την Ηγεσία του Υπουργείου Δικαιοσύνης, ακριβώς επειδή η Νέα Δημοκρατία αντιλαμβάνεται ότι το ζήτημα αυτό δεν προσφέρεται για στείρα πολιτική αντιπαράθεση.
Κλείνοντας κ. Πρόεδρε, εκφράζω τη στήριξή μου στο υπό συζήτηση Σχέδιο Νόμου, το οποίο θεωρώ ότι ρυθμίζει δίκαια και ισότιμα τις σχέσεις γονέων και τέκνων μετά το διαζύγιο, δίνοντας στους Έλληνες δικαστές τα αναγκαία εργαλεία αλλά και την απαραίτητη εκπαίδευση, για να κρίνουν κατά περίπτωση με κύριο άξονα το συμφέρον του παιδιού. Σας ευχαριστώ.»
