Θεοδώρα Τζάκρη: Η διατήρηση και η ενίσχυση των Νοσοκομείων Έδεσσας και Γιαννιτσών είναι αδιαπραγμάτευτη ως όρος ύπαρξης και επιβίωσης των κατοίκων της Πέλλας και κάθε ιδέα συνενώσεων, συναιρέσεων και κατάργησης του ενός ή του άλλου Νοσοκομείου είναι απολύτως παράλογη
Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, ενόψει του τέταρτου κύματος της πανδημίας που είναι ήδη παρόν, με συνέντευξή του στην Καθημερινή της Κυριακής της 4ης Ιουλίου επανήλθε στην εμμονή του για τη συνένωση, συναίρεση ή και κατάργηση περιφερειακών νοσοκομείων με το πρόσχημα ότι το ΕΣΥ είναι σπάταλο.
Στην πραγματικότητα, πέραν του ότι αυτή η πρωτοβουλία είναι εκτός τόπου και χρόνου, διότι η πανδημία δεν έχει τελειώσει, τουναντίον αυτή είναι απολύτως παρούσα και βαίνει όλο και πιο απειλητική για τη δημόσια υγεία, την οικονομία και την ελευθερία των πολιτών, ο πρωθυπουγός επανέφερε την «χιλιομασημένη» νεοφιλεύθερη συνταγή του σύμφωνα με την οποία, στο ΕΣΥ, μετά από τα 10 χρόνια των μνημονίων, αντί για πλήρωση των κενών θέσεων και διασφάλιση της αυτοτέλειας μεσαίων υγειονομικών μονάδων πρέπει να γίνουν «οικονομίες κλίμακας» και ότι πρέπει τα μεν «φιλέτα» του ΕΣΥ (π.χ. ΜΕΘ, μαγνητικοί τομογράφοι κ.λπ.), δηλαδή οι υψηλής παραγωγικότητας μονάδες, να παραχωρηθούν στον ιδιωτικό τομέα με διάφορα προσχήματα, τα δε μη παραγωγικά τμήματα (όπως τα κέντρα υγείας, τα μικρά νοσοκομεία κ.λπ.) να περισταλούν με την έννοια της συνένωσης, της συναίρεσης ή της κατάργησης.
Όλα τα παραπάνω τα εισηγούνται και τα προωθούν τα τελευταία 30 χρόνια ως πολιτικές σε 40 διαφορετικούς Υπουργούς Υγείας τα ίδια πρόσωπα που έρχονται και επανέρχονται από διάφορες θέσεις ως δήθεν «σωτήρες» του Εθνικού Συστήματος Υγείας.
Σε ότι αφορά την αφορά την Περιφερειακή Ενότητα Πέλλας, η οποία δεν κατοικείται από λωτοφάγους, πριν την ίδρυση του ΕΣΥ το 1985 υπήρχε μόνο το παλιό νοσοκομείο των Γιαννιτσών (το μετέπειτα ΠΟΛΥΚΕΝΤΡΟ) και στην Έδεσσα το κατ’ όνομα μόνο παλιό νοσοκομείο στο κέντρο της πόλης, στο οποίο στεγάζεται σήμερα η Δευτεροβάθμια Νοσηλευτική Σχολή.
Σήμερα, παρά τα ελλείμματά της, η υγεία και η περίθαλψη της Πέλλας περιλαμβάνει 2 Νοσοκομεία, το Νοσοκομείο της Έδεσσας και το Νοσοκομείο των Γιαννιτσών, διακοσίων κλινών έκαστο, 4 Κέντρα Υγείας (Αριδαίας, Άρνισσας, Σκύδρας, Κρύας Βρύσης), πλήρη γεωγραφική κάλυψη από το ΕΚΑΒ μετά τη δημιουργία και του τμήματος της Αριδαίας, 2 Κέντρα Υγείας Αστικού Τύπου (πρώην ΙΚΑ της Έδεσσας και των Γιαννιτσών), ΤΟΜΥ, ΚΕΚΥΚΑΜΕΑ, στα οποία εργάζονται περισσότερο από 1.000 υγειονομικοί υπάλληλοι.
Η εικόνα αυτή του υγειονομικού χάρτη της Πέλλας των 140.000 κατοίκων, που καλύπτει πραγματικές υγειονομικές ανάγκες, λόγω της ύπαρξης δύο μεγάλων αστικών κέντρων, της Έδεσσας και των Γιαννιτσών και της ανάγκης κάλυψης απομακρυσμένων αγροτικών περιοχών, οι υποδομές της οποίας εκσυγχρονίστηκαν και ενισχύθηκαν σημαντικά κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ με σύγχρονο ιατροτεχνολογικό εξοπλισμό (αξονικοί τομογράφοι στην Έδεσσα και τα Γιαννιτσά κ.λπ.), για τον κ. Μητσοτάκη και τους «ατσαλάκωτους χαρτογιακάδες» συμβούλους του που σχεδιάζουν από την πλατεία Κολωνακείου ενδεχομένως να συνιστά «κάποιον δείκτη εξοικονόμησης» που πρέπει να εξορθολογιστεί. Για τον κάτοικο όμως της Άρνισσας ή της Αλμωπίας μπορεί να κάνει τη διαφορά μεταξύ ζωής και θανάτου. Και πάντως η ύπαρξη των υγειονομικών αυτών υποδομών σε κάποιες απομακρυσμένες περιοχές είναι προϋπόθεση της παραμονής των κατοίκων της σε αυτές.
Αντί όμως οι χείριστες επιδόσεις που σημειώθηκαν σε όλα τα επίπεδα των υγειονομικών υποδομών της Πέλλας στη διάρκεια της δοκιμασίας της πανδημίας (ιδιαίτερα δε του δεύτερου κύματος και οδήγησαν σε πολύ υψηλό βαθμό απωλειών ανθρώπινων ζωών, για το συνολικό αριθμό των οποίων, καθώς και για το πόσοι εξ αυτών πέθαναν αβοήθητοι στα σπίτια τους και πόσοι στις ΜΕΘ, δεν έχει φιλοτιμηθεί ακόμη το Υπουργείο Υγείας να απαντήσει, παρά τις επανειλημμένες ερωτήσεις και παρεμβάσεις μου από τον περασμένο Νοέμβριο ως σήμερα) να οδηγήσουν στη λήψη αποφάσεων για άμεση ενίσχυσή τους ενόψει νέας πιθανής πίεσης στα Νοσοκομεία και τις ΜΕΘ της Π.Ε. Πέλλας, είμαστε αντιμέτωποι με θεωρίες για «οικονομίες κλίμακας» που θα επιτευχθούν με συνενώσεις, συναιρέσεις και καταργήσεις υγειονομικών μονάδων και για ανακύκλωση των ιδίων εργαζομένων μεταξύ Νοσοκομείων, Κέντρων Υγείας και Εμβολιαστικών Κέντρων.
Οι πολιτικές αυτές που προωθούνται χωρίς ίχνος αιδούς ακόμη και σε έκτακτες συνθήκες πανδημίας αντιλαμβανόμαστε όλοι σε ποια ακραία μορφή μπορούν να φτάσουν όταν κάποια στιγμή εκλείψει ο άμεσος κίνδυνος της πανδημίας.
Η διατήρηση και η ενίσχυση των Νοσοκομείων της Έδεσσας και των Γιαννιτσών προς την κατεύθυνση της στελέχωσης των κενών οργανικών θέσεων γιατρών και νοσηλευτών και της εξασφάλισης της υγειονομικής τους αυτοτέλειας με τη λειτουργία όλων των απαραίτητων σε δευτεροβάθμιο επίπεδο τμημάτων και λειτουργιών και της καλύτερης διασύνδεσής τους με τα τριτοβάθμια νοσοκομεία της Θεσσαλονίκης είναι αδιαπραγμάτευτη ως όρος ύπαρξης και επιβίωσης των κατοίκων της και κάθε προσπάθεια αποδιάρθρωσής τους με το πρόσχημα του δήθεν εξορθολογισμού θα προσκρούσει σε ένα αραγές μέτωπο. Επίσης το πολιτικό προσωπικό της περιοχής (αυτοδιοικητικοί, βουλευτές, στελέχη του χώρου της υγείας κ.λπ.) θα πρέπει έγκαιρα να δραστηριοποιηθεί προτού βρεθούμε προ τελελεσμένων.
Η συγκυρία της πανδημίας θα πρέπει να αποτελέσει ευκαιρία ανάκαμψης και όχι συρρίκνωσης του Εθνικού Συστήματος Υγείας και αυτό για την κοινωνία είναι ήδη αυτονόητο. Απομένει να δούμε αν είναι και για την κυβέρνηση.
