Στην εθνική μας συνείδηση η έννοια «αποφράδα ημέρα» έχει ταυτιστεί απόλυτα με την Άλωση της Βασιλίδας των πόλεων, της πρωτεύουσας του βυζαντινού κράτους, της «Θεοφυλάκτου» Κωνσταντινούπολης.
Είναι πραγματικά οδυνηρό να προσπαθήσει κάποιος να περιγράψει την φρίκη του ανείπωτου χαλασμού και να μην ραγίσει από πόνο ο νους και η καρδιά του.
Έχουν περάσει 569 ολόκληρα χρόνια από τις 29 Μαΐου του 1453 και εξακολουθεί να καίει άσβεστη φλόγα, η μνήμη της Αλώσεως.
Αιώνες τώρα η κάθε ελληνική και χριστιανική ψυχή, πενθεί το τέλος της «Ρωμανίας».
«Ω, φρίξον ήλιε! Ω, στέναξον γη! Εάλω η Πόλις…!»
Πουθενά στον κόσμο η άλωση μίας πόλης δεν θρηνήθηκε τόσο και δεν επηρέασε σε τόσο μεγάλο βαθμό την ιστορία, την ζωή και την ψυχοσύνθεση ενός έθνους, όσο αυτή της Θεόκτιστης Κωνσταντινούπολης.
Η τραγωδία που σημάδεψε το τέλος της ένδοξης χριστιανικής υπερχιλιετούς Αυτοκρατορίας της Ανατολής, έμεινε αιώνια χαραγμένη στις ψυχές του υπόδουλου Ελληνισμού και δημιούργησε την εθνική συνείδηση στους τέσσερις αιώνες σκλαβιάς.
Η σθεναρή αντίσταση του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου και των τελευταίων μαχητών της Κωνσταντινούπολης και η υπερήφανη απάντησή τους στον Μωάμεθ τον Πορθητή εμπνέει πάντοτε τα μεγάλα «ΟΧΙ» του Ελληνισμού.
Οι ψυχές μας εξακολουθούν να σκιρτούν όταν μιλάμε για την μαύρη Τρίτη .
Είναι ημέρα Εθνικού Πένθους και Μνήμης, ημερομηνία σταθμός στην ιστορία του ελληνισμού, αλλά και του παγκόσμιου γίγνεσθαι.
Η Κωνσταντινούπολη και η τραγική της μοίρα παραμένουν, στο πέρασμα των αιώνων, το παντοτινό σύμβολο της Ελληνορθόδοξης παράδοσης.
Σύμβολο Εθνικού Πένθους και Μνήμης.
Ήταν και παραμένει το άσπιλο προσκυνητάρι του Έθνους μας!
Ιορδάνης Τζαμτζής,
Αντιπεριφερειάρχης Πέλλας
