Μετά από επισκέψεις στις ροδακινοπαραγωγικές περιοχές του Νομού Πέλλας και τις συναντήσεις και συζητήσεις που είχε με αγρότες παραγωγούς συμπύρηνου ροδακίνου, ο βουλευτής Πέλλας της Ν.Δ. και πρώην υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων Γιώργος Καρασμάνης έκανε τις ακόλουθες δηλώσεις :
«Οι ροδακινοπαραγωγοί του Νομού Πέλλας, όπως άλλωστε και οι συνάδελφοί τους στους άλλους ροδακινοπαραγωγικούς Νομούς της χώρας, μου μετέφεραν την αγωνία, την αναστάτωση και την απόγνωσή τους για τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές που εφαρμόζει αυτή την περίοδο η πλειονότητα των βιομηχανιών μεταποίησης συμπύρηνων ροδακίνων.
Μέσω ενός ιδιότυπου lockdown στις παραλαβές της πρώτης ύλης, αλλά και με τη μέθοδο του «βαπτίσματος» σαν χυμοποιήσιμα ροδάκινα αυτά που προορίζονται για κονσέρβα, οι βιομηχανίες καταστρατηγούν την εξαγγελθείσα από τις ίδιες και την Ένωση τους (Ένωση Κονσερβοποιών Ελλάδας – ΕΚΕ), στα μέσα του περασμένου Δεκεμβρίου, ελάχιστη τιμή αγοράς των συμπύρηνων ροδακίνων και προσπαθούν να επαναφέρουν τιμές και λειτουργία της αγοράς στα προ εικοσαετίας απαράδεκτα επίπεδα.
Πρέπει επιτέλους να σταματήσει η κερδοσκοπία και οι εκβιασμοί των παραγωγών και οι βιομηχανίες να τηρήσουν τις εξαγγελίες τους περί απορρόφησης του συνόλου της φετινής σοδειάς σε τιμές τουλάχιστον 33-35 λεπτά το κιλό. Εγγυητής και όχι σιωπούσα για την τήρηση των εξαγγελθέντων πρέπει να είναι, εκ του θεσμικού της ρόλου, η Διεπαγγελματική Οργάνωση Ροδακίνου.
Πεποίθησή μου είναι πως, φέτος δεν συντρέχει κανένας λόγος για περαιτέρω συμπίεση των τιμών παραγωγού, είτε με τα ιδιότυπα lockdown και την άρνηση των βιομηχανιών να παραλάβουν πρώτη ύλη, είτε με τα «παιχνίδια» της αναγκαστικής χυμοποίησης του 20% της πρώτης ύλης σε τιμές κάτω των 20 λεπτών. Και να εξηγήσω γιατί :
Οι βιομηχανίες μεταποίησης ροδακίνου στηρίχθηκαν από την πολιτεία τόσο κατά την περίοδο της πανδημίας του κορονοϊού, όσο και τις χρονιές που υπήρξε έλλειμμα πρώτης ύλης, λόγω των καταστροφών από τους παγετούς και τις άκαιρες βροχοπτώσεις.
Τα αποθέματά τους από την περυσινή σοδειά είναι μηδαμινά έως καθόλου. Η φετινή παραγωγή σε ανταγωνίστριες χώρες, όπως η Ισπανία και οι ΗΠΑ, είναι αισθητά μειωμένη, λόγω των παγετών που έπληξαν τις σοδειές στις χώρες αυτές στη διάρκεια του τρέχοντος έτους.
Η ποιότητα της φετινής εγχώριας παραγωγής είναι αδιαμφισβήτητη και οι ροδανικοπαραγωγοί παρά την τεράστια αύξηση του κόστους παραγωγής (ενέργεια, λιπάσματα, φυτοφάρμακα, δυσκολία στην εξεύρεση εργατικών χεριών) είναι διατεθειμένοι να παραδώσουν το προϊόν τους στις τιμές που εξαγγέλθηκαν από τις ίδιες τις βιομηχανίες, παρότι προσδοκούσαν καλύτερες.
Εκείνο που δεν είναι διατεθειμένοι να υποστούν οι ροδακινοπαραγωγοί είναι να γίνουν για άλλη μια χρονιά τα θύματα της κερδοσκοπίας κάποιων «επιτηδείων», που εκμεταλλευόμενοι τις συγκυρίες και βαπτίζοντας το άσπρο – μαύρο, θέλουν να επαναφέρουν την αγορά ροδακίνου σε τιμές και καταστάσεις περιόδων αλήστου μνήμης.
Όσοι πραγματικά νοιάζονται και ενδιαφέρονται για την ανάπτυξη της χώρας, τη στήριξη της περιφέρειας και της υπαίθρου, την επιβίωση και ανάπτυξη του αγροτικού τομέα – του μόνου οικονομικού τομέα που στάθηκε όρθιος στη διάρκεια της πανδημίας – δεν μπορούν παρά να καταδικάζουν τις οπισθοδρομικές και ανήθικες αυτές πρακτικές.
Είμαι βέβαιος ότι, τόσο η πολιτεία, όσο και οι φορείς των αγροτών δεν θα παραμείνουν απαθείς σε αυτές τις εξελίξεις. Όπως και οι πολίτες-κάτοικοι των πόλεων και αστικών κέντρων δεν πρόκειται να παραμείνουν απαθείς σε καταστάσεις που οδηγούν σε αφανισμό τον πρωτογενή τομέα, τη διάρρηξη της αγροτο-διατροφικής αλυσίδας, με αποτέλεσμα τις διατροφικές ελλείψεις.
Και προσωπικά, μετά τις τόσες διαχρονικά προσπάθειες και αγώνες για την προστασία της ροδακινοπαραγωγής, την καθιέρωση το 2014 επί υπουργίας μου συνδεδεμένης ενίσχυσης στα ροδάκινα προς χυμοποίηση για τη στήριξη της μεταποίησης και των εργαζομένων σε αυτή, με στόχο μάλιστα να τριπλασιαστεί με την αναθεώρηση της ΚΑΠ το 2017, τη στήριξη των παραγωγών από τις συνέπειες του ρωσικού εμπάργκο στις εξαγωγές κοινοτικών αγροτικών προϊόντων, από τις επιπτώσεις των κλιματικών αλλαγών και την επίλυση των όποιων προβλημάτων και εμποδίων συνάντησε η καλλιέργεια του προϊόντος τα τελευταία χρόνια, δεν πρόκειται να παραμείνω ουδέτερος και απαθής σε αυτά που συμβαίνουν αυτή την περίοδο.
Σε ανύποπτο χρόνο είχα κατηγορηματικά δηλώσει πως, ο δρόμος της ειλικρινούς συνεργασίας μεταξύ παραγωγών, εργατών, εμπόρων, μεταποιητών και εξαγωγέων, αποτελεί τη μόνη διέξοδο για την αναγέννηση του αγροτικού μας τομέα. Καθένας αποτελεί κρίκο μιας παραγωγικής αλυσίδας, και κάθε κρίκος της είναι συντελεστής εργασίας και εισοδήματος. Και επειδή η αρχή αυτού του κύκλου ξεκινάει από το δέντρο και τον καλλιεργητή, εάν δεν εξασφαλιστεί σε αυτόν ένα δίκαιο και αξιοπρεπές εισόδημα, για να παράγει σωστά και ποιοτικά ροδάκινα, η αλυσίδα σπάει και όλοι βγαίνουν χαμένοι. Κοροϊδεύοντας και εξευτελίζοντας τους αγρότες το μόνο που πετυχαίνεις είναι να πλήττεις θανάσιμα τον πρωτογενή τομέα της χώρας μας».
