Ο Φιλοπρόοδος Σύλλογος Έδεσσας «Μέγας Αλέξανδρος» και ο Σύλλογος Εδεσσαίων Καλλιτεχνών «Ο Απελλής» με την υποστήριξη της Δημοτικής Κοινωφελούς Επιχείρησης Δήμου Έδεσσας (ΔΗ.ΚΕ.ΔΕ.) διοργανώνουν παρουσίαση των βιβλίων «Δωδέκατη Νύχτα» και «Τρικυμία». Τα βιβλία – ιστορίες του Σαίξπηρ διασκεύασε η Φιλόλογος – συγγραφέας Μερόπη Βλάχου και εικονογράφησε η φιλόλογος αγγλικής γλώσσας Κατερίνα Αντωνοπούλου.
Η εκδήλωση παρουσίασης θα γίνει την Κυριακή 2 Οκτωβρίου 2022 στις 6 το απόγευμα στην αίθουσα του Παρθεναγωγείου (Βαρόσι, Έδεσσα).
Για τα βιβλία θα μιλήσει η Νανά Ζάραλη, φιλόλογος αγγλικής γλώσσας. Ακόμη θα μιλήσουν οι Μερόπη Βλάχου και η Κατερίνα Αντωνοπούλου. Σύντομο χαιρετισμό θα απευθύνουν οι Πρόεδροι των Συλλόγων: Γιάννης Χατζηπέγιος (Φ.Σ.Ε.) και Κατερίνα Μπόνου (Απελλής).
Η εκδήλωση θα πλαισιωθεί από μουσική.
Στο πιάνο η Ελευθερία Σολάκη.
Στο τραγούδι και την αφήγηση η Νίνα Γκούδλη.
Φλογέρα θα παίξει ο Ραφαήλ Πολυχρονιάδης.
Κείμενα από τα βιβλία θα αποδοθούν θεατρικά από μικρούς μαθητές και μαθήτριες.
Παράλληλα στο χώρο θα υπάρχει έκθεση των εικόνων του βιβλίου.
Τα βιβλία κυκλοφορούν από τις εκδόσεις εκδόσεις Μολύβι.
Η Μερόπη Βλάχου εργάστηκε πάνω στα κείμενα των έργων του Σαίξπηρ και η Κατερίνα Αντωνοπούλου εικονογράφησε τις μορφές των ηρώων.
Η «Δωδέκατη Νύχτα» είναι μια κωμωδία παρεξηγήσεων. Ο τίτλος παραπέμπει στη μοναδική νύχτα μετά τα Χριστούγεννα, όπου όλα επιτρέπονται. Μέσα από τη μεταμφίεση της αρχοντοπούλας Βιόλας ως Σεζάριο και την εκπληκτική της ομοιότητα με τον αδερφό της Σεβαστιανό, ο Σαίξπηρ δημιούργησε μία κατάσταση παρανοήσεων, υπογραμμίζοντας το υποβόσκον χάσμα ανάμεσα στο φαίνεσθαι και το είναι. Η παραβίαση των κανόνων και ο παραλογισμός είναι απαραίτητα για να γεννηθεί το γέλιο. Ο Σαίξπηρ έγραψε έναν ύμνο για τον Έρωτα όπου όλοι επιθυμούν κάποιον άλλον από αυτόν που πρέπει ή από αυτόν που τους διεκδικεί. Στο τέλος, όμως, τα περίπλοκα σχήματα στην προσέγγιση του έρωτα διαλύονται και φαίνεται πως τα πράγματα είναι πιο απλά, όταν κοιτάξουμε ευθέως αυτό που ο άλλος είναι.
Στην «Τρικυμία» ο Πρόσπερος, ο κεντρικός ήρωας του τελευταίου έργου του Σαίξπηρ, είναι ο δούκας του Μιλάνου, αλλά προτιμάει να καταγίνεται με την καλλιέργεια του πνεύματος παρά με την άσκηση της εξουσίας. Αναθέτει, γι’ αυτόν τον λόγο, την διακυβέρνηση του δουκάτου στον αδερφό του, ο οποίος συνωμοτεί μ’ έναν γειτονικό βασιλιά, και ένα βράδυ πιάνουν τον Πρόσπερο και την κόρη του Μιράντα και τους βάζουν σ’ ένα σαπιοκάραβο αφήνοντάς τους στο έλεος των ανέμων. Οι άνεμοι τους βγάζουν σ’ ένα έρημο νησί. Η τύχη όμως είναι με το μέρος του Πρόσπερου. Μια τρικυμία φέρνει στο νησί του, όλους εκείνους που τον αδίκησαν και τους αφήνει στα χέρια της θείας τιμωρίας του. Ο Πρόσπερος, πραγματικά έχει κάθε δύναμη για να εκδικηθεί, αλλά διαπιστώνει ότι πραγματική εξουσία δεν είναι να τιμωρείς τους άδικους, αλλά να τους συγχωρείς και να παραδίδεις στην συνέχεια την εξουσία στα χέρια των νέων.
