Σε νέα παρέμβαση στο θέμα που ταλαιπωρεί εδώ και χρόνια πάνω από 70.000 συμπολίτες μας, που στη συντριπτική τους πλειοψηφία εξυπηρετούν κανονικά τα στεγαστικά τους δάνεια, αλλά έχουν επιβαρυνθεί από το 2015 και μετά με τεράστια ποσά – που ξεπερνούν τα 2 δις ευρώ – καθώς τα δάνεια που συνήψαν ήταν με ρήτρα ελβετικού φράγκου, προέβη ο βουλευτής Πέλλας της Ν.Δ. Γιώργος Καρασμάνης με ερώτηση που κατέθεσε στη Βουλή προς τους υπουργούς Ανάπτυξης και Επενδύσεων Άδωνι Γεωργιάδη, Οικονομικών Χρήστο Σταϊκούρα και Επικρατείας Γιώργο Γεραπετρίτη.
Με την ερώτησή του ο κ. Καρασμάνης ζητά από τους συναρμόδιους υπουργούς να αναλάβουν τις αναγκαίες νομοθετικές πρωτοβουλίες ώστε να υπάρξει – όπως και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες – ρύθμιση των στεγαστικών δανείων που συνήφθησαν με ρήτρα ελβετικού φράγκου, προκειμένου να επανέλθει το αίσθημα δικαίου στους πολίτες-συνεπείς δανειολήπτες, που επιβαρύνθηκαν εξαιτίας της απελευθέρωσης της ισοτιμίας ευρώ-ελβετικού φράγκου το 2015, αλλά και των χειρισμών των Τραπεζών.
Ζητά μάλιστα την ενεργοποίηση της παρ. 21 του άρθρου 10 του νόμου. 2251/1994, για την προστασία των δανειοληπτών-καταναλωτών, από τη στιγμή που υπάρχουν τελεσίδικες δικαστικές αποφάσεις από πολλά δικαστήρια της χώρας υπέρ των δανειοληπτών με δάνεια με ρήτρα ελβετικού φράγκου.
Το πλήρες κείμενο της ερώτησης του κ. Καρασμάνη έχει ως ακολούθως :
ΘΕΜΑ : «Να δοθεί άμεσα λύση στην ομηρία των πολιτών που έχουν δάνεια σε ελβετικό φράγκο».
To χρονικό διάστημα 2005–2008 περισσότεροι από 70.000 πολίτες επέλεξαν να λάβουν στεγαστικά (κυρίως) δάνεια με ρήτρα σε ελβετικό φράγκο. Η ισοτιμία με το ευρώ και το χαμηλό επιτόκιο εκείνης της περιόδου, έκαναν τα συγκεκριμένα δάνεια ιδιαιτέρως ελκυστικά για τους δανειολήπτες-καταναλωτές.
Παράλληλα, οι Τράπεζες προωθούσαν τα εν λόγω δάνεια, χωρίς όμως να ενημερώνουν τους δανειολήπτες για τους πιθανούς συναλλαγματικούς κινδύνους και ότι ο κίνδυνος αυτός μετακυλύεται στους δανειολήπτες-καταναλωτές. Ταυτόχρονα, οι Τράπεζες δεν ασφάλιζαν στη συντριπτική τους πλειοψηφία τα δάνεια αυτά έναντι του συναλλαγματικού κινδύνου. Αλλά και στις περιπτώσεις που συνέβη τούτο, με τη λήξη της πρώτης τριετίας, άφησαν ακάλυπτους τους πελάτες τους, μη συνεχίζοντας να προσφέρουν την κάλυψη του ασφαλιστικού κινδύνου.
Ενδιαφέρον, επίσης, είναι ότι στις περιπτώσεις που κάποιοι δανειολήπτες ζήτησαν να μετατρέψουν τα δάνεια σε ευρώ, οι Τράπεζες τους απέτρεπαν καθησυχάζοντάς τους για το ενδεχόμενο αλλαγής των ισοτιμιών.
Στις αρχές, όμως, του 2015 η Κεντρική Τράπεζα της Ελβετίας αποφάσισε την απελευθέρωση της ισοτιμίας του εθνικού νομίσματος της χώρας έναντι του ευρώ, με συνέπεια να προκληθούν σοβαρά προβλήματα στους συγκεκριμένους δανειολήπτες, επιδεινώνοντας δραματικά τη θέση τους. Έτσι ξαφνικά οι οφειλές τους αυξήθηκαν ραγδαία, ακόμα κι εάν πλήρωναν κανονικά τη δόση του δανείου τους, με αρκετούς να χρωστούν περισσότερα χρήματα από ότι είχαν αρχικά δανειστεί. Αξιοσημείωτο είναι ότι, τα αρχικά δάνεια ύψους 7 δις ευρώ περίπου, αποτιμώνται μετά την αλλαγή της ισοτιμίας ευρώ-ελβετικού φράγκου σε 9 δις ευρώ. Δηλαδή, το ωφελούμενο κεφάλαιο αυξήθηκε κατά 2 δις ευρώ, γεγονός που καταδεικνύει την επιδείνωση των συνθηκών δανεισμού και το μέγεθος του οικονομικού προβλήματος (και μάλιστα σε περίοδο οικονομικής κρίσης).
Αξίζει να επισημανθεί ότι, χιλιάδες από αυτά τα νοικοκυριά προσέφυγαν στη Δικαιοσύνη, προκειμένου να επιλυθεί το ζήτημα τους και μέχρι στιγμής έχουν εκδοθεί τρεις αμετάκλητες δικαστικές αποφάσεις (25/2015 ΠΠ Ρόδου, 86/2017 Εφετείου Αιγαίου, 17/2017 Εφετείου Λάρισας), στις οποίες διαπιστώνεται πως, οι δανειολήπτες-καταναλωτές δεν προστατεύθηκαν από τις συναλλαγματικές διακυμάνσεις, ενώ παράλληλα οι Τράπεζες δεν εκπλήρωσαν την υποχρέωση της προστασίας της μηνιαίας δόσης από συναλλαγματικές μεταβολές (+/- 5%). Μάλιστα, οι εν λόγω δικαστικές αποφάσεις «δείχνουν» τον δρόμο ώστε η αποπληρωμή των δανείων να γίνει με βάση τη συναλλαγματική ισοτιμία ευρώ–ελβετικού φράγκου, όπως αυτή ίσχυε κατά την ημερομηνία εκταμίευσης των δανείων.
Σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες το ανάλογο πρόβλημα λύθηκε υπέρ των δανειοληπτών, μετά από απαντήσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου σε προδικαστικά ερωτήματα δικαστηρίων της Ισπανίας, της Ρουμανίας, της Ουγγαρίας και της Πολωνίας, ενώ χαρακτηριστική είναι η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου σε προδικαστικό ερώτημα δικαστηρίου της Γαλλίας, στην οποία τονίζεται ότι τα δάνεια με ρήτρα ελβετικού φράγκου είναι δάνεια με λογιστικό δανεισμό (δεν εκταμιεύτηκαν σε ελβετικά φράγκα, αλλά σε ευρώ).
Επειδή ανάλογο ερώτημα υπέβαλα στις 6 Φεβρουαρίου 2018 και στην προηγούμενη κυβέρνηση, χωρίς να λάβω καμία απάντηση :
ΕΡΩΤΩΝΤΑΙ οι κ. Υπουργοί
1) Προτίθεστε να αναλάβετε όλες τις αναγκαίες νομοθετικές πρωτοβουλίες προκειμένου να υπάρξει ρύθμιση των στεγαστικών δανείων που συνάφθηκαν με ρήτρα σε ελβετικό φράγκο, ώστε να επανέλθει το αίσθημα δικαίου στους πολίτες, λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός πως η κατηγορία αυτή ανήκει στην συντριπτική της πλειοψηφία στους συνεπείς δανειολήπτες ;
2) Θα δοθεί η δυνατότητα ώστε η αποπληρωμή των δανείων να γίνει με βάση την συναλλαγματική ισοτιμία ευρώ–ελβετικού φράγκου, που ίσχυε κατά την ημερομηνία εκταμίευση τους ;
3) Θα προχωρήσετε στην ενεργοποίηση της παρ. 21 άρθρου 10 ν. 2251/1994, σύμφωνα με την οποία «ο Υπουργός Ανάπτυξης μπορεί με απόφασή του, που δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, να καθορίζει τους όρους και τις προϋποθέσεις προσαρμογής της συναλλακτικής συμπεριφοράς των προμηθευτών στο δεδικασμένο αμετάκλητων δικαστικών αποφάσεων επί αγωγών καταναλωτή ή ενώσεων καταναλωτών, εφόσον οι συνέπειες του δεδικασμένου έχουν ευρύτερο δημόσιο ενδιαφέρον για την εύρυθμη λειτουργία της αγοράς και την προστασία των καταναλωτών», όπως άλλωστε ζητά και ο Σύλλογος Δανειοληπτών Ελβετικού Φράγκου ;
