Ευχαριστούμε τον βουλευτή Πέλλας κ. Διονύσιο Σταμενίτη για την πρόσκληση του προς το Σύλλογο μας να παραστεί στην Επιτροπή Ελληνισμού της Διασποράς την Τρίτη 17 Ιανουαρίου 2023.
Το Σύλλογο εκπροσώπησε ο πρόεδρος κ. Ιωάννης Γαβριηλίδης-
Ενημέρωσε την Επιτροπή για τις δράσεις του Συλλόγου και κατέθεσε προτάσεις για την αναγνώριση και διεθνοποίηση της Γενοκτονίας των Ελλήνων της Καθ’ ημάς Ανατολής.
Στη συνεδρίαση επίσης συμμετείχαν, ο πρόεδρος της Ευξείνου Λέσχης Αλμωπίας κ. Κωνσταντίνος Ιγνατίδης και ο αντιπρόεδρος του Συλλόγου Ποντίων Κρύας Βρύσης «Αλέξανδρος Υψηλάντης» πατήρ Βασίλειος Τσουφλίδης.
Ευχαριστούμε τον κ. Σταμενίτη και τους συνεργάτες του για την εγκάρδια φιλοξενία.
Ευχαριστούμε επίσης τον πρόεδρο της Επιτροπής κ. Σάββα Αναστασιάδη και του βουλευτές Πέλλας κ. Θεοδώρα Τζάκρη και
κ. Γεώργιο Καρασμάνη.
Για το Δ.Σ.
ο πρόεδρος
Ιωάννης Γαβριηλίδης
Κύριε πρόεδρε, κυρίες – κύριοι βουλευτές μέλη της επιτροπής, εκπρόσωποι φορέων.
Ο Σύλλογος Ποντίων Έδεσσας ‘’Ο Άγιος Θεόδωρος Γαβράς’’ ιδρύθηκε το 1969 σε μια προσπάθεια των μελών του για την διατήρηση και μεταφορά του πολιτισμού και της ταυτότητας των προσφυγώνποντίων της πόλης με όλες τις παραμέτρους και πτυχές που αναδύονται από την πλούσια ιστορία της αλησμόνητης πατρίδας. Ο σύλλογοςανέπτυξεπλούσια και πολυποίκιληδράση όχιμόνο σε τοπικόεπίπεδοαλλά και πανελλαδικά και παγκόσμια. Θέλω όμως να σταθώ ιδιαίτερα στο ότι η προσπάθεια διάσωσης και μεταφοράς της ταυτότητας των Ελλήνων Ποντίων, αλλά και όλων των Ελλήνων της καθ’ υμάς Ανατολής έχει και επιπλέον συνιστώσες. Αυτή της ανάδειξης και αναγνώρισης του εγκλήματος της γενοκτονίας των προγόνων μας.Ένα ζήτημα που έρχεται από το παρελθόν και μας οδηγεί μέσα από την δικαίωση στο παρόν και το μέλλον.
Οι ελληνικές κυβερνήσεις των τελευταίων δεκαετιών, δυστυχώς, δεν έδωσαν στο Ποντιακό και συνολικά στο Ελληνικό της καθ’ υμάς Ανατολής ζήτημα τη δυναμική που θα έπρεπε. Διαιρώντας την γενοκτονία που υπέστη ο ελληνισμός της Ανατολιας σε τρεις . Με την αναγνώριση της 19ης Μαΐου, ως ημέρας μνήμης της γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου, την 14 Σεπτέμβριου για τους Μικρασιάτες και την 6η Απρίλιου για τους Θρακιώτες δημιουργήσαν ένα ανάχωμα για την διεθνή αναγνώριση της .
Η Γενοκτονία που επιτελέστηκε από το Τουρκικό κράτος στους Έλληνες της Ανατολής είναι μια και αδιαίρετη κι έτσι πρέπει να διεκδικηθεί και να αναγνωρισθεί από τη διεθνή κοινότητα και από αυτούς που τη διέπραξαν. Παρά τις προσπάθειες που έγιναν από το κράτος και τους πολυποίκιλους μηχανισμούς του για να αποσιωπηθούν εδώ και δεκάδες χρόνια τα αίτια και το μέγεθος του διωγμού των Ελλήνων της Μικράς Ασίας, Θράκης και Πόντου, καθήκον των συλλόγων μας– αυτών των κιβωτών – που έχουν σαν κύριο μέλημα τη διάσωση της μνήμης, είναι η δραστική απάντηση σ` αυτό τον πόλεμο της λήθης. Πρέπει επιτέλους να έρθουν στην επιφάνεια όλα εκείνα που έχουν αποσιωπηθεί και να δείξουμε στις νέες γενιές ότι η Δημοκρατία στηρίζεται στην αλήθεια και όχι στο ψεύδος και στην άρνηση της διάπραξης του μαζικού εγκλήματος.
Από την ιστορία που διδάσκεται στην Ελλάδα, λείπουν σελίδες και αλήθειες από την ιστορία των Ελλήνων του Πόντου, της Θράκης και της Μικράς Ασίας, που με προσχηματικά προσχώματα, αποφεύγουμε έντεχνα και ενοχικά, να κάνουμε αναφορά σε αυτήν, με πρώτη βεβαίως, την γενοκτονία.
Η εκρίζωση αυτή των Ελλήνων του Πόντου, της Θράκης, της Καππαδοκίας και της Μικράς Ασίας είναι από τα πρωτοφανή εγκλήματα στην ανθρώπινη ιστορία. Ύστερα από δεκάδες αιώνες ζωής παρουσίας και προσφοράς ένα σημαντικότατο κομμάτι του ελληνικού έθνους εκριζώθηκε αφήνοντας πατρογονικές εστίες, εκκλησίες, τάφους προγόνων και κατέφυγε στην Ελλάδα αλλά και σε πολλές χώρες του εξωτερικού.
Η ελληνική αποσιώπηση των όσων έγιναν σε Μικρά Ασία και Πόντο από το 1914 είναι καταπληκτική.
Η συστηματική προσπάθεια συγκεκριμένων αναθεωρητικών κύκλων ήταν να εξαλείψουν την ανάμνηση των ευθυνών. Κάτι που επετεύχθη με ιδιαίτερη επιτυχία πριν από αρκετά χρόνια όταν πέτυχαν να ακυρώσουν στον Άρειο Πάγο την Δίκη των Έξι με μια ιδιότυπη μεθόδευση και να εισηγηθούν την άποψη ότι δεν υπάρχει ουδείς υπεύθυνος για τη μεγαλύτερη καταστροφή του ελληνισμού στη νεότερη ιστορία του.
Ενώ κάποιοι ελάχιστοι θυμόμαστε τις δολοφονίες των Εβραίων και άλλων στο Μπάμπι Γιαρ της Ουκρανίας το 1941 από τους Ναζί, δεν ήταν δυνατόν να μην ξανασκεφτούμε ότι κανείς δεν γνωρίζει ούτε και νοιάζεται για τα δικά μας Μπάμπι Γιαρ.
Δηλαδή τη δολοφονία δεκάδων χιλιάδων άμαχων Μικρασιατών -εγκαταλελειμμένων από τη μοναρχική κυβέρνηση των Αθηνών και τους κυνικούς συμμάχους στο έλεος του Μουσταφά Κεμάλ- το Σεπτέμβρη του 1922 στις χαράδρες του Σίπυλου όρους. Ούτε για το μοναδικό εφιαλτικό γεγονός ότι 2 χρόνια αργότερα οι κεμαλιστές πούλησαν σε Γάλλους επιχειρηματίες για “βιομηχανική χρήση” τα οστά αυτών που είχαν εξοντώσει.
Τραγικός είναι ο παραλληλισμός με τα δεινά των Ελλήνων της Κύπρου, στα χέρια των Νεότουρκων και των Κεμαλικών ,το 1974, δεκάδες χρόνια μετά.
Επιβεβαιώθηκε ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται μέσα από λάθη και ανεπάρκεια των Ηγετών του Ελληνισμού από το 1920 μέχρι σήμερα, πράγμα που κοστίζει στον Ελληνισμό συνεχή συρρίκνωση.
Η προσπάθεια για την αναγνώριση της γενοκτονίας θα είναι επίπονη, μακροχρόνια και δύσκολη, μεταφέρω τις σκέψεις αυτές για να κατανοήσετε τη σοβαρότητα της υπόθεσης. Μία υπόθεση η οποία υπερβαίνει την κοινότητα των Ελλήνων και αφορά πολλούς λαούς, και η οποία απαιτεί σύνεση, ευθύνη και ενότητα. Κάθε ενέργεια λοιπόν για το ζήτημα θα πρέπει να είναι ολοκληρωμένη, χωρίς πάθη και διχόνοια, γιατί θα πρέπει να γνωρίζετε ότι εκτός από την αντιπαλότητα που υπάρχει με μηχανισμούς και κράτη που είναι αντίθετα στην ανάδειξη της γενοκτονίας, δεν χρειάζεται να έχουμε και άλλες αντίθετες δυνάμεις.
Με κόπο θάρρος , αγωνιστικότητα και με την αρωγή επιστημόνων, πολιτικών και ιδιωτών ανεξαρτήτου καταγωγής, Ποντιακοί Σύλλογοι σε όλα τα μήκη και πλάτη της κατόρθωσαν έθεσαν και πέτυχαν την αναγνώριση της γενοκτονίας στην :
Σουηδία : Σύλλογος Ποντίων Στοκχολμης
Αυστραλία , (ομοσπονδιακό κοινοβούλιο Νέας Νότιας Ουαλίας και ομοσπο. κοινοβ. Νότιας Αυστραλίας ) : Ομοσπονδία Ποντιακών Σωματείων Αυστραλίας
ΗΠΑ- Καναδάς : Ομοσπονδία Ποντιακών Σωματείων ΗΠΑ – Καναδά, Σύλλογος Ποντίων Κονέκτικατ, Σύλλογος Ποντίων Νέας Υόρκης, Ελληνοκαναδικό Κογκρέσο .
Αρμενία : Ελληνική κοινότητα Αρμενίας
ΟΗΕ, Οργάνωση για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη: Διεθνής Ένωση για τα Δικαιώματα και την Απελευθέρωση των Λαών
Ευρωπαϊκή Ένωση : Ολλανδός ευρωβουλευτής Κάμιελ Ερλινγκς
Η λήθη και ο εξευμενισμός οπότε χρησιμοποιήθηκαν το μόνο που κατάφεραν ήταν να γιγαντώσουν θηρία και κτηνωδίες.
Η άρνηση της γενοκτονίας αναγνωρίζεται ευρέως ως τελικό στάδιο της γενοκτονίας, που φυλάσσει την ατιμωρησία για τους δράστες της γενοκτονίας, και προετοιμάζει το έδαφος για τις μελλοντικές γενοκτονίες.
Γι’ αυτό διατρανώνουμε, ότι ο προσφυγικός χώρος εμπεριέχει μια τεράστια δυναμική, με εθνικές προεκτάσεις. Γι’ αυτό χρειάζεται όσο ποτέ άλλοτε να είμαστε ενωμένοι. Μόνον έτσι θα διεκδικήσουμε με αξιώσεις τα δικαιώματά μας.
Το δικαίωμα στη μνήμη!
Η διεθνής αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ελλήνων της καθ’ υμάς Ανατολής είναι αδιαπραγμάτευτη και επιβάλλεται να αποτελεί τον πιο βασικό στόχο όλων μας!
Απαιτούμε την πραγματική αναγνώριση της μιας κι αδιαίρετης και συνεχούς γενοκτονίας των Ελλήνων της καθ’ υμάς Ανατολής πρώτα από το Ελληνικό κοινοβούλιο.
Το ελληνικό Κοινοβούλιο οφείλει να συγκροτήσει διακοινοβουλευτική επιτροπή και σε συνεργασία με τα πανεπιστημιακά Ιδρύματα, μη κυβερνητικές οργανώσεις που αγωνίζονται για τα δικαιώματα των λαών και των εθνών, τα προσφυγικά σωματεία και τους άλλους λαούς της Μικράς Ασίας, που υπέστησαν ανάλογες γενοκτονίες, να προωθήσουν διεθνώς το ζήτημα της αναγνώρισης των πολλαπλών γενοκτονιών.
Απαιτούμε Μία ημέρα μνήμης η οποία θα είναι αργία και ένα μνημείο στην πρωτεύουσα μας αντίστοιχου ηθικού πρωτίστως μεγέθους με αυτό των Αρμένιων και ισραηλιτών.
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΠΟΝΤΙΩΝ ΕΔΕΣΣΑΣ
«Ο ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΓΑΒΡΑΣ»
Έδρα: Αγγελή Γάτσου 12, Αίθουσα εκδηλώσεων: Κολοκοτρώνη 7 ΕΔΕΣΣΑ, Τ.Κ.58200
e-mail: [email protected]
Εκλεχτοί παραβρισκόμενοι θα κλείσω την ομιλία μου ορμώμενος της καταγωγής μου.
Εμείς οι σημερινοί Πόντιοι είμαστε πολλοί, είμαστε δυναμικοί, είμαστε γεμάτοι ζωντάνια, με τους συλλόγους μας, με τη μουσική μας, με τους χορούς, τα τραγούδια, το θέατρο και τόσες άλλες πνευματικές και λοιπές δραστηριότητες.
Είμαστε υπερήφανοι που καταγόμαστε από τον τραντέλλενα Πόντο, από περιοχές όπου οι ρίζες μας βυθίζονται βαθιά σε χώματα ποτισμένα από αρχαία και πρόσφατα αίματα προγόνων. Είμαστε αυτοί, που μπορεί να δύσαμε στην ανατολή αλλά ανατείλαμε στη δύση.
Φλογερά προσευχόμαστε για τις ψυχές των αδίκως τελειωθέντων προγόνων μας. Οι καρδιές μας συντρίφτηκαν! Αλλά δεν θα υποκύψουν!
Τελειώνω με τα λόγιαδυοσπουδαίων Ελλήνων: του Έλληνα Μακεδονομάχου Κόττα Χρήστου που καταδικάστηκε σε θάνατο κι εκτελέστηκε δια απαγχονισμούστο τότε Ελληνικότατο Μοναστήρι στις27 Σεπτεμβρίου του 1905και του Έλληναπόντιουπατριώτη Νικόλαου Καπετανίδηπου καταδικάστηκε σε θάνατο κι εκτελέστηκε δια απαγχονισμού μαζί με άλλους 68 Έλληνες στις 21 Σεπτεμβρίου 1921στην Αμάσεια. Τα τελευταία τους λόγια στην αγχόνη ήταν:
Ζήτω η Ελλάς
Ιωάννης Γαβριηλίδης
Προέδρος του Συλλόγου Ποντίων Έδεσσας ‘’Ο Άγιος Θεόδωρος Γαβράς’’
