Συνέντευξη παραχώρησε ο καθηγητής Κλινικής Φαρμακολογίας του ΑΠΘ και επικεφαλής της πολιτικής κίνησης «Πνοή Δημοκρατίας», Δημήτρης Κούβελας, στην οποία εξηγεί τους λόγους καθόδου του κινήματός του στις εκλογές αλλά και τις βασικές θέσεις του πάνω στα κρίσιμα ζητήματα της ελληνικής κοινωνίας.
«Η χώρα χρειάζεται ένα άλλο παραγωγικό μοντέλο με ένταση γνώσης και δημοκρατικές λειτουργίες που θα βάλουν φρένο στην ασυδοσία οικονομικής και πολιτικής ελίτ», σημειώνει ο κ. Κούβελας.
Ο καθηγητής, ο οποίος είναι ο ιδρυτής στην Ελλάδα της ιατρικής εξειδίκευσης της Κλινικής Φαρμακολογίας και έχει υπηρετήσει πάρα πολλές θέσεις ευθύνης της Χώρας μας, με κορυφαίες αυτήν του εκπροσώπου της Ελλάδας στην Επιτροπή Φαρμάκων Ανθρώπινης Χρήσης του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Φαρμάκων, όντας ο πρώτος Πρόεδρος της Επιτροπής Αξιολόγησης και Αποζημίωσης Φαρμάκων Ανθρώπινης Χρήσης που συγκροτήθηκε το 2017, όπως επισημαίνει, «μπορεί ως βάση εκκίνησης για την “Πνοή Δημοκρατίας” να ήταν η καταστροφική διαχείριση της πανδημίας, ως προς την απαξίωση των θεσμών, του Συντάγματος και των δημοκρατικών δικαιωμάτων των πολιτών, όμως τα αίτια είναι πολύ βαθύτερα και αφορούν τον ίδιο τον εγκλωβισμό των πολιτών σε ένα σύστημα απολύτου ελέγχου τους, πολιτικά, οικονομικά, θεσμικά και κοινωνικά».
Ο ίδιος θέλει να αποκηρύξει τον χαρακτηρισμό του «αντιεμβολιαστή», τον οποίο θεωρεί ότι του αποδόθηκε με καθαρά συκοφαντική πρόθεση.
Εν συνεχεία τονίζει ότι «αυτή τη στιγμή όλα τα κόμματα στην Ελλάδα εξυπηρετούν δύο βασικές λογικές: η μία είναι κόμματα και παρατάξεις οι οποίες πρεσβεύουν μια συντηρητική αντίληψη, αυτό που λέμε δεξιά κόμματα τα οποία έχουν να κάνουν με την τοποθέτηση στο κεφάλαιο, με την ένταση κεφαλαίου, και από την άλλη υπάρχουν κόμματα που δηλώνουν υπέρ της έντασης εργασίας, είναι δηλαδή υπέρ του εργαζομένου.
Ανάμεσα σε αυτά τα κόμματα υπάρχει μια αέναη πάλη, μια πάλη ανάμεσα στο κεφάλαιο και την εργασία, η οποία πρέπει με κάποιο τρόπο να γεφυρωθεί.
Σήμερα όμως πραγματικά η πάλη αυτή έχει τελειώσει γιατί η ένταση εργασίας έχει μηδενιστεί. Το κεφάλαιο δεν χρειάζεται πια χέρια, έχει πρόσβαση σε πολύ φθηνά χέρια.
Παράλληλα, έχει γίνει και κάτι άλλο: οι περισσότερες από τις παραγωγικές διαδικασίες δεν χρειάζονται ανθρώπινα χέρια γιατί έχουν αντικατασταθεί από μηχανήματα τα οποία δεν χρειάζονται καν κατεύθυνση, είναι πλέον ρυθμιζόμενα από μηχανήματα τεχνητής νοημοσύνης.
Στην ουσία το κεφάλαιο δεν έχει ανάγκη, τουλάχιστον στον βαθμό που είχε, από εργατικά χέρια. Άρα λοιπόν σήμερα το σύστημα, το κεφάλαιο, όπως θέλετε πείτε το, έχει καταφέρει να αλλάξει πίστα θα λέγαμε χρησιμοποιώντας μια άλλη οντότητα που είναι η ένταση γνώσης.
Η γνώση έχει δημιουργήσει τις προϋποθέσεις ώστε ο άνθρωπος να μην έχει την αξία που είχε πάντα. Αυτό που πρέπει να καταλάβουμε όλοι είναι ότι η πολιτική ασκείται μέσα από τη διάδοση γνώσεων που δεν είναι επιστημονικές.
Τις βαφτίζουμε επιστημονικές, αλλά είναι μια ψευδοεπιστήμη, κάτι σαν δόγμα. Αυτό λοιπόν που θέτει η παράταξή μας η πολιτική είναι ότι επί της ουσίας προσπαθούμε να αντιμετωπίσουμε το σύστημα δημιουργώντας και διαδίδοντας την πραγματική γνώση».
Σε ερώτηση που του έγινε για το πού τοποθετείται το κόμμα του με τις παραδοσιακές έννοιες «Αριστερά – Κέντρο – Δεξιά» ήταν ξεκάθαρος: «Για εμάς ουσιαστικά δεν υπάρχει πλέον αυτή η διάκριση».
