|
Ευρωβουλευτές της Επιτροπής Δικαιωμάτων των Γυναικών διερεύνησαν τις επιπτώσεις του τραύματος της εισβολής στις γυναίκες και τα κορίτσια, συμπεριλαμβανομένης της σεξουαλικής βίας |
|
Στις 27 και 28 Μαΐου, οι ευρωβουλευτές συναντήθηκαν με εκπροσώπους της κυπριακής κυβέρνησης, της Βουλής των Αντιπροσώπων και της κοινωνίας των πολιτών αλλά και επιζήσασες, προκειμένου να ακούσουν από πρώτο χέρι τις εμπειρίες των γυναικών που επλήγησαν από την τουρκική εισβολή του 1974. Οι ιστορίες απώλειας, βίας, εκτοπισμού και ανθεκτικότητας προσφέρουν σημαντικά στοιχεία για τον συνεχιζόμενο αντίκτυπο των συγκρούσεων σε κοινότητες και ανθρώπους, υπογραμμίζοντας την ανάγκη συνεχούς εγρήγορσης και δράσης απέναντι στις έμφυλες αδικίες. Δήλωση της προέδρου της αντιπροσωπείας Η Ελεωνόρα Μελέτη (ΕΛΚ, Ελλάδα) δήλωσε μετά την ολοκλήρωση του έργου της αντιπροσωπείας τα εξής.
«Είμαστε συντετριμμένοι. Οι συναντήσεις μας στην Κύπρο μας έφεραν αντιμέτωπους με μια οδυνηρή και συχνά αγνοημένη αλήθεια: την εκτεταμένη έμφυλη βία, συμπεριλαμβανομένων των βιασμών και των σεξουαλικών βασανιστηρίων, που ασκήθηκε σε γυναίκες κατά τη διάρκεια και μετά την τουρκική εισβολή του 1974. Οι επιζήσασες και τα θύματα, μερικές τότε μόλις 12 ετών, υπέφεραν όχι μόνο τη φρίκη του πολέμου, αλλά και μια κοινωνία που τους γύρισε την πλάτη. Αφού ξέφυγαν από τη βία, έγιναν πρόσφυγες στη χώρα τους και αντιμετωπίστηκαν με στίγμα, σιωπή, οικονομικό περιορισμό, δευτερογενή θυματοποίηση και απόρριψη — ακόμη και από τις οικογένειες και τις κοινότητές τους. Μερικές άνοιξαν τις καρδιές τους για πρώτη φορά σε εμάς, συγκλονίζοντάς μας με τις μαρτυρίες, τα τραύματα και τις εμπειρίες τους και ξυπνώντας μέσα μας μια άσβεστη φλόγα για να διεκδικήσουμε δικαιοσύνη για αυτές. Για δεκαετίες, αυτές οι γυναίκες κουβαλούσαν το τραύμα τους σιωπηλά. Αλλά η αναγνώριση ήρθε αργά και η αποκατάσταση απέχει ακόμα πολύ από την ολοκλήρωσή της. Οι επιζήσασες έχουν απευθύνει κάλεσμα για ένα Μνημείο Γυναικών Θυμάτων Σεξουαλικής Βίας, το οποίο θα χρησιμεύσει ως τόπος μνήμης, αξιοπρέπειας και αλήθειας. Η αντιπροσωπεία της κοινοβουλευτικής επιτροπής μας στηρίζει ομόφωνα την πρωτοβουλία αυτή. Αυτό το μνημείο πρέπει επίσης να διαδραματίσει έναν εκπαιδευτικό ρόλο, διδάσκοντας τις μελλοντικές γενιές για τις θηριωδίες που υπέστησαν αυτές οι γυναίκες και το θάρρος που επέδειξαν στην επιβίωσή τους. Θα στηρίξουμε τα θύματα στον αγώνα τους να μετατραπούν σε νικητές. Ο πόνος δεν πρέπει να ξεχαστεί, αλλά να χρησιμοποιηθεί για να διαμορφώσει ένα καλύτερο μέλλον. Μας ζητήθηκε επίσης να διεκδικήσουμε ένα ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που θα αναγνωρίζει επίσημα τη σεξουαλική βία που συνδέεται με την κατοχή του 1974. Αν και το Κοινοβούλιο έχει καταδικάσει τον βιασμό και τη χρήση του ως όπλου, η μοναδική ιστορία της Κύπρου απαιτεί ειδική αναγνώριση. Με τη Λευκωσία να εξακολουθεί να είναι η τελευταία διαιρεμένη πρωτεύουσα στην Ευρώπη, αυτό είναι τόσο ηθικό όσο και ιστορικό καθήκον. Οφείλουμε σε αυτές τις γυναίκες να πούμε την αλήθεια, να αποδώσουμε δικαιοσύνη και να διασφαλίσουμε ότι κανένα κορίτσι ή γυναίκα δεν θα υποφέρει ποτέ ξανά σιωπηλά.» Μέλη της αντιπροσωπείας Ελεονώρα Μελέτη (ΕΛΚ, Ελλάδα), πρόεδρος της αντιπροσωπείας Λουκάς Φουρλάς (ΕΛΚ, Κύπρος) Anna Maria Cisint (Πατριώτες για την Ευρώπη, Ιταλία) Laurence Trochu (Συντηρητικοί, Γαλλία) Συνοδεύει ο ευρωβουλευτής Γιώργος Γεωργίου (Αριστερά, Κύπρος) |
