Η φετινή παρουσία του πρωθυπουργού στη διεθνή έκθεση Θεσσαλονίκης, για πολλούς πολίτες, αποδείχθηκε κατώτερη των περιστάσεων.
Σε μία περίοδο που η κοινωνία βιώνει έντονα την πίεση της ακρίβειας, την κόπωση από τις διαρκείς κρίσεις και την αβεβαιότητα για το μέλλον, οι εξαγγελίες από το βήμα της ΔΕΘ ήρθαν όχι ως ανάσα, αλλά ως υπενθύμιση του χάσματος ανάμεσα στην κυβερνητική ρητορική και την καθημερινότητα.
Υποσχέσεις χωρίς ουσία το πακέτο των μέτρων που ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός, αν και περιλάμβανε κάποιες παρεμβάσεις για ευάλωτες ομάδες, απέφυγε να δώσει απαντήσεις στα μεγάλα πιεστικά ζητήματα.
Καμία ουσιαστική πρόταση για το κόστος ζωής και την ακρίβεια σε βασικά αγαθά.
Ανεπαρκείς ενισχύσεις σε εργαζόμενους και συνταξιούχους.
Ασαφείς δεσμεύσεις για τη δημόσια υγεία και παιδεία, τη στιγμή που οι δομές καταρρέουν.
Σιγή για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι νέοι και οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
Η κοινωνία περίμενε ουσιαστική ενίσχυση. Περίμενε έναν λόγο που να αντανακλά τις πραγματικές της αγωνίες. Αντί αυτού, έλαβε έναν λόγο τεχνοκρατικό, με έμφαση στους αριθμούς και στις αντοχές της οικονομίας αλλά χωρίς καμία αναφορά στις αντοχές των ανθρώπων. Οι προσδοκίες δεν ήταν υπερβολικές ήταν ανθρώπινες και για ακόμη μια φορά, έμειναν αναπάντητες.
Η σχέση ανάμεσα σε κυβέρνηση και κοινωνία δεν πρέπει να είναι απλώς επικοινωνιακή αλλά ουσιαστική. Όταν οι πολίτες αισθάνονται ότι δεν εκπροσωπούνται και ότι η καθημερινότητα τους αγνοείται, τότε αποστασιοποιούνται. Η φθορά δεν έρχεται μόνο από τα λάθη, αλλά και από την αδράνεια και την απουσία γενναίων αποφάσεων.
Η ΔΕΘ δεν είναι απλώς ένα βήμα για πολιτικές εξαγγελίες, είναι βαρόμετρο, του που βρίσκεται η χώρα και πού κατευθύνεται.
Αν κάτι έγινε σαφές φέτος, είναι ότι η κοινωνία προχωρά μόνη της, με λιγοστές ελπίδες και βαριά απογοήτευση. Και η απόσταση αυτή, όσο δεν γεφυρώνεται με πράξεις και ειλικρίνεια, θα μεγαλώνει επικίνδυνα.
Νικόλαος Γκοτζαμάνης
Πρόεδρος του Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου
Έδεσσας και Αλμωπίας
