Στην απίστευτη έλλειψη στοιχειώδους ευαισθησίας και ανθρωπιάς από την ¨πρώτη φορά αριστερά¨ Κυβέρνηση, αναφέρθηκε για ακόμη μια φορά ο Γιώργος Καρασμάνης στη Βουλή.
Με την ευκαιρία συζήτησης επί τροπολογίας που αφορά στις αποσπάσεις νοσηλευτικού προσωπικού, ο πρώην Υπουργός πήρε το λόγο για να περιγράψει την εικόνα ¨βαρέως ασθενούς¨ που παρουσιάζουν τα νοσοκομεία μας, με τραγικές ελλείψεις σε ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, σε υποδομές και εφόδια.
Για να καταδείξει την κυβερνητική, κυνική αδιαφορία γενικότερα απέναντι στα κοινωνικά προβλήματα, επανέφερε την εξωφρενική περίπτωση – εφιάλτη μιας οικογένειας με δύο παιδιά για την οποία επί τέσσερα χρόνια, κυβερνητικοί μανδαρίνοι αρνούνται με απίστευτη αναλγησία τη συνυπηρέτηση των γονέων αν και πληρούνται όλες οι νόμιμες προϋποθέσεις!
Κατήγγειλε μάλιστα ότι για το θέμα αυτό, έχει καταθέσει Ερώτηση στον Πρωθυπουργό, αλλά ουδείς – ούτε ο ίδιος, ούτε αρμόδιος Υπουργός – έχει απαντήσει κατά την πάγια κυβερνητική τακτική που ήταν άγνωστη μέχρι τώρα στα κοινοβουλευτικά μας ήθη.
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ομιλίας:
«… Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω ανέβει στο Βήμα με έντονο προβληματισμό και με ακόμη μεγαλύτερη απογοήτευση. Ο λόγος είναι η τροπολογία η οποία κατατέθηκε και αναφέρεται στις αποσπάσεις του νοσηλευτικού προσωπικού. Ήρθε αυτόματα στη μνήμη μου ένα απίστευτο πρωτοφανές γεγονός. Αμέσως σας το παρουσιάζω:
Επί τέσσερα χρόνια μια οικογένεια με δύο παιδιά ζει ή μάλλον φυτοζωεί σε έναν εφιάλτη. Μια μάνα νοσηλεύτρια σε κέντρο πρόνοιας της Χαλκίδας, που από τον Αύγουστο του 2015 έχει υποβάλει στην 3η ΥΠΕ –Υγειονομική Περιφέρεια- αίτηση-απόσπαση στην Έδεσσα για συνυπηρέτηση με τον επαγγελματία οπλίτη σύζυγό της. Έχει προσκομίσει όλα τα απαιτούμενα δικαιολογητικά, καθώς και έγγραφα του Στρατού ότι παρέχει στον σύζυγό της τη δυνατότητα να διαμένει μονίμως στη Σκύδρα και να μετακινείται με δική του μέριμνα προς και από την υπηρεσία του. Το αίτημά της, όμως, απορρίφθηκε. Υπέβαλε και δεύτερο αίτημα, αλλά απάντηση δεν έχει πάρει. Αλήθεια, πού έχετε καταχωνιάσει την αριστερή ευαισθησία σας;
Ποιος θα πληρώσει τους μισθούς των τεσσάρων ετών σε αυτή τη γυναίκα που για να είναι κοντά στην οικογένειά της, εξαναγκάζεται να παίρνει συνεχώς άδειες άνευ αποδοχών; Ο Στρατός επέδειξε ευαισθησία. Η Κυβέρνηση όχι.
Έστειλα επιστολή στον Πρωθυπουργό. Επίσης κατέθεσα και δυο ερωτήσεις στον ίδιο τον Πρωθυπουργό για το ίδιο θέμα. Και μάλιστα η μία επίκαιρη. Φωνή βοώντος εν ερήμω. Δεν ήρθε στη Βουλή ο ίδιος, αλλά ούτε ο αρμόδιος Υπουργός του να δώσει μια εξήγηση γι’ αυτό το ανοσιούργημα, σε αντίθεση με προηγούμενους Πρωθυπουργούς, που όταν το γραφείο τους έπαιρνε επιστολές πολιτών τις έστελναν αμέσως στον αρμόδιο Υπουργό για κάθε θέμα, ζητώντας μάλιστα να κοινοποιηθεί στο Πρωθυπουργικό Γραφείο η απάντηση που θα δινόταν στον κάθε πολίτη. Έχω επ’ αυτού προσωπική εμπειρία. Ως Υπουργός επί πρωθυπουργίας Αντώνη Σαμαρά μου ζητήθηκε να απαντήσω σε πέντε επιστολές αιτήματα πολιτών.
Εσείς, οι Αριστεροί, δεν απαντάτε όχι σε επιστολές αλλά ούτε και σε ερωτήσεις Βουλευτών. Για του λόγου το αληθές θα καταθέσω στα Πρακτικά και την επιστολή και τις ερωτήσεις προς τον Πρωθυπουργό για το έγκλημα που διαπράττεται σε βάρος της οικογένειας που προανέφερα, καθώς και ερωτήσεις προς τους Υπουργούς για την κατάσταση που επικρατεί στα νοσοκομεία και δυστυχώς δεν απαντούν.
Πού είναι λοιπόν, η ευαισθησία, ο πολιτισμός και η ανθρωπιά που πρέπει να χαρακτηρίζει μια σύγχρονη πολιτεία και ειδικότερα μια πολιτεία με πρώτη φορά αριστερή Κυβέρνηση; Πού είναι η ευαισθησία για τον συνάνθρωπο, για την υγεία για την περίθαλψη, όταν τα νοσοκομεία μας νοσούν βαρύτατα από τραγικές ελλείψεις σε ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, σε υποδομές, σε εξοπλισμό και σε εφόδια;
Γιατί οι αρμόδιοι Υπουργοί, όταν με αλλεπάλληλες ερωτήσεις τους καλώ να δώσουν εξηγήσεις για την απαράδεκτη κατάσταση στα νοσοκομεία της Έδεσσας και των Γιαννιτσών, δεν απαντούν; Για τις κλειστές κλινικές, για τις ελλείψεις των φαρμάκων, για τις εξαγγελίες για εξαγορές μηχανημάτων ή προσλήψεις του αναγκαίου προσωπικού που ποτέ δεν πραγματοποιούνται.
Οφείλω να πω ότι η λειτουργία των νοσοκομείων οφείλεται στις υπερπροσπάθειες του ιατρικού νοσηλευτικού προσωπικού, καθώς και στη βοήθεια της τοπικής κοινωνίας καθώς και σε δωρεές από ιδιώτες αλλά και από τοπικούς συλλόγους.
Με την ευκαιρία αυτή πραγματικά θέλω να εκφράσω ένα μεγάλο εύγε στην οικογένεια της Ελισάβετ Παπαγιαννοπούλου γι’ αυτή τη μεγάλη δωρεά στο Γενικό Νοσοκομείο Παίδων Πεντέλης. Είθε αυτό το φωτεινό παράδειγμα να το ακολουθήσουν όλοι όσοι έχουν τη δυνατότητα να συνεισφέρουν για να απαλύνουν τον πόνο των συνανθρώπων μας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οφείλω να ομολογήσω ότι παρά τις ιδεολογικές μας διαφορές, ανέμενα από μια Κυβέρνηση που αυτοχαρακτηρίζεται αριστερή να έχει τις έννοιες της Δημοκρατίας, του πολιτικού πολιτισμού, της κοινωνικής ευαισθησίας, της δικαιοσύνης και του ανθρωπισμού όχι μόνο ως κομματική παντιέρα και προεκλογικό εργαλείο, αλλά ως απαρέγκλιτο οδηγό στην άσκηση της πολιτικής της. Ότι με νέους ανθρώπους στην πολιτική ίσως η κοινωνία μας να έβλεπε κάτι καινούριο. Ομολογώ ότι διαψεύστηκα, όπως βέβαια διαψεύστηκε κι ένα μεγάλο κομμάτι του λαού. Λυπάμαι γιατί προσωπικά δεν περίμενα από νέους ανθρώπους να συμπεριφέρονται μ’ αυτόν τον τρόπο, να αποδεικνύονται στην πράξη τόσο σκληροί κι ανάλγητοι.
Καταθέτω στα Πρακτικά την επιστολή, τις ερωτήσεις προς τον Πρωθυπουργό και τις ερωτήσεις για τα νοσοκομεία προς τους Υπουργούς…»
