Ο Γιάννης Μαντζουράνης, ο θρυλικός Εθνικάρας των ελληνικών γηπέδων άφησε δυστυχώς την τελευταία του πνοή την Κυριακή 12 Σεπτέμβρη σε ηλικία 87 ετών.
Υπήρξε επί 75 χρόνια πιστός και αφοσιωμένος στον αγαπημένο του Εθνικό Πειραιώς και τον ακολουθούσε παντού ανά την Ελλάδα όπου αγωνιζόταν, σημειώνοντας ένα μοναδικό ίσως στα παγκόσμια χρονικά, ρεκόρ παιγνιδιών της ομάδας του, τα οποία είδε από κοντά.
Η στεντόρεια φωνή του και η ιαχή “Εθνικάραααααα” έχει δονήσει σχεδόν όλα τα γήπεδα της χώρας και από την τεράστια διαδρομή του αγνού αυτού φιλάθλου δεν θα μπορούσε να λείπει η Έδεσσα.
Η πρώτη του επίσκεψη λοιπόν καταγράφεται το 1991 όταν ο Εθνικός είχε υποβιβαστεί για μια χρονιά στην (ενιαία) Β` Εθνική και βρέθηκε αντίπαλος του Εδεσσαϊκού.
Ο Γιάννης Μαντζουράνης λοιπόν εικονίζεται εδώ στο Δημοτικό Στάδιο Έδεσσας με φόντο το … καμπαναριό της Αγίας Σκέπης.
Ο γνωστός Μάκης Ρόμπης σε νεαρή ηλικία, μετέπειτα έφορος αλλά και πρόεδρος της ομάδας χάντμπολ του Αερωπού όπου προσέφερε μέσα σε 12 χρόνια εργατικότητα και αγάπη στην ομάδα, δίπλα του ο βετεράνος παίκτης της ομάδας και λίγο μετά βοηθός προπονητή, Γιάννης Φανόπουλος, με τον υιό του Κωνσταντίνο, επίσης ποδοσφαιριστή σε ηλικία μόλις 10 ετών τότε και βέβαια ο Γιάννης Μαντζουράνης που πέρασε και άλλες φορές τα επόμενα χρόνια από την Έδεσσα καθώς την πενταετία 1992-97 με την παρουσία του Εδεσσαϊκού στην Α` Εθνική οι δύο ομάδες ξαναβρέθηκαν αντίπαλες ενώ ο τελευταίος είναι αγνώστων στοιχείων, ίσως φίλαθλος ή παράγοντας του Εθνικού Πειραιώς!
Αιώνια του η μνήμη λοιπόν και το ελληνικό ποδόσφαιρο σίγουρα του οφείλει πολλά και θα τον ευγνωμονεί παντοτινά για το ήθος του και την κουλτούρα που δίδαξε επί μία ολόκληρη ζωή στα ελληνικά γήπεδα.
