Την Παρασκευή, 1/10/21, είχαμε μια πρώτης τάξεως αξιολόγηση των “εκπαιδευτικών”. Αυτοί που συμμετείχαν στις παράνομες κινητοποιήσεις “κόπηκαν” στο βασικότερο “μάθημα” για έναν εκπαιδευτικό: “Λειτουργία Δημοκρατικού Πολιτεύματος”. Είναι, άλλωστε, και συνταγματική επιταγή: ο σκοπός της Παιδείας είναι, πρωτίστως, να διαμορφώνει υπεύθυνους δημοκρατικούς πολίτες.

Για όποιον θέλει λεπτομέρειες, για να το κατανοήσει:

  • Η κυβέρνηση ψηφίζεται, για να εφαρμόσει το πρόγραμμά της. Το πρόγραμμά της γίνεται νόμος του κράτους, αφού το σχετικό νομοσχέδιο υπερψηφισθεί από τη Βουλή.
  • Προφανώς, ένα κυβερνητικό πρόγραμμα θα βρίσκει και κάποιους μη σύμφωνους. Προφανώς, αυτοί αποτελούν μειοψηφία. Αν ήταν πλειοψηφία, δεν θα έβγαινε κυβέρνηση η ΝΔ, που είχε στις προεκλογικές της θέσεις για την Παιδεία την αξιολόγηση, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΚΕ ή η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, που δεν τις είχαν. Ο μόνος τρόπος, για να επιβάλουν αυτοί τη θέλησή τους, είναι, στις επόμενες εκλογές, να υπερψηφισθεί κόμμα που απορρίπτει την αξιολόγηση, να γίνουν πλειοψηφία και να ψηφίσουν στη Βουλή νέο νόμο. Κανένας άλλος.
  • Το δημοκρατικό πολίτευμα δεν προβλέπει νόμους που “καταργούνται στο δρόμο”. Οι νόμοι καταργούνται στη Βουλή.

 

Πότε μια αντικυβερνητική διαδήλωση έχει στοιχεία “ηθικής νομιμότητας”; 

 

Όταν η κυβέρνηση πράττει αντίθετα με τις προεκλογικές της εξαγγελίες. Όμως, και σ’ αυτήν την περίπτωση, πραγματική νομιμότητα δεν υπάρχει, καθώς δεν υπάρχει νόμος, ούτε πολιτική κουλτούρα, που να τιμωρεί την πολιτική “κωλοτούμπα”. Αντιδημοκρατικό; Όχι! Οι 99 στους 100 Έλληνες ψήφισαν κόμματα που δεν θέλουν να υπάρχει τιμωρία, στην περίπτωση της πολιτικής απάτης. Τη ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΞΑΝΑ και τη ΝΕΑ ΔΕΞΙΑ που θέλουν, τις ψήφισαν αθροιστικά λίγο περισσότεροι από το 1%. Όμως, στην προκειμένη περίπτωση, η κυβέρνηση πράττει σύμφωνα με τις εξαγγελίες της. Και, επιπλέον, υπάρχει απόφαση δικαστηρίου, η οποία ορίζει ως παράνομες τις “κινητοποιήσεις” της Παρασκευής.

 

Αν ήταν κυβέρνηση η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ, θα ΑΠΕΛΥΕ ΟΛΟΥΣ όσοι συμμετείχαν στην απεργία. Πολλώ δε μάλλον, στη διαδήλωση. Αφού, προηγουμένως, είχε νομοθετήσει σχετικά κάτι, που απέφυγε να πράξει η ΝΔ, όταν συνέταξε τον νέο συνδικαλιστικό νόμο, που είναι αντιγραφή του κατάπτυστου πασοκικού νόμου 1264 του 1982. Θα μπορούσε να προβλέπει ο νέος νόμος ότι εργαζόμενος στο Δημόσιο, ο οποίος συμμετέχει σε παράνομη απεργία ή διαδήλωση, απολύεται χωρίς αποζημίωση και τιμωρείται επιπλέον με χρηματικό πρόστιμο, ως αποζημίωση για τη ζημία που υπέστη η Οικονομία από την πράξη του.

 

Όμως, η ΝΔ δεν τόλμησε. Ούτε καν έθιξε, έστω και ένα, από τα σκανδαλώδη προνόμια των κρατικών συνδικαλιστών. Είναι αυτό που λέμε συνέχεια για τις “μισές δουλειές”. Μισές δουλειές θα γίνουν και με την “αξιολόγηση”, αν ποτέ εφαρμοστεί: ούτε κι εκεί προβλέπεται απόλυση για τους ακατάλληλους. Αντιθέτως… επιβραβεύονται! Ενώ ο κριθείς ως “πολύ καλός” (ναι, υπάρχουν πολλοί πολύ καλοί εκπαιδευτικοί) θα κοπιάζει, για να μεταδώσει γνώσεις και πολιτισμό στους μαθητές του, οι απεχθανόμενοι την αξιολόγηση και την εργασία, που πρωτοστάτησαν στα επεισόδια, θα “παρακολουθούν” χαλαρά, χωρίς πίεση, “επιμορφωτικά” σεμινάρια, πληρωμένα από σένα, φορολογούμενε, ενώ θα εξακολουθούν να εισπράττουν τον μισθό τους. Και τι θα συμβεί, αν και μετά τα σεμινάρια κριθούν ακατάλληλοι; Ούτε και τότε θα απολυθούν! Θα ξαναπαρακολουθήσουν σεμινάρια, μισθοδοτούμενοι κανονικά, και αυτό θα συνεχίζεται εσαεί, καθότι οι “μεταρρυθμιστές” της ΝΔ. θέλουν να φτιάξουν ομελέτα, χωρίς να σπάσουν αβγά.

 

Δεν γίνεται έτσι, κα Κεραμέως. 

Δεν γίνεται έτσι, κε Μητσοτάκη.